نقد و برسی آلبوم جدید میوز
آلبوم جدید میوز با ترک Dead Inside آغاز میشود. آهنگی که با همراهی افکت های الکترونیک و با ریف گیتار الکترونیک بلامی رشد میکند و با تک خوانی پایانی (و البته نسبتا طولانی و شاید تا حدی زیادی) به اوج میرسد. آهنگ به هیچ وجه در طبقه بندی یک آهنگ راک قرار نمیگیرد ، اما نغمه خوبی دارد و در انتها با تحریر های دلنشین بلامی به پایان میرسد. این ترکیبات باعث میشود که Dead Inside از یک خط حرکتی صاف فراتر رود و به دل شنونده بنشیند. آهنگی خوب برای شروع آلبوم.
بعد از لحن کوبنده مافوق به سرباز (که یادآور مونولوگ تاریخی فیلم سینمایی غلاف تمام فلزی است) با ریف سنگین گیتار و درامز کوبنده در Psycho مواجه میشویم. این آهنگ تقریبا شبیه آهنگ های پیشین میوز نیست و قدمی درست برای آغاز یک آلبوم است. تاکید بلامی بر مقوله پهباد و ماشین کشتار در این آهنگ جرقه میخورد. آهنگ با فریاد های سرباز و شستشوی مغزی او ادامه میابد و به ناگه با سولوی نسبتا کوتاه (اما تاثیر گذار) بلامی به کمال میرسد. به این دلیل از واژه «کمال» استفاده کردم چونکه نغمه آهنگ متاسفانه بسیار محدود است. پس از اوج آهنگ انتظار میرفت که شاهد نغمه ای جدید و یا حد اقل تغییر حال و هوای آهنگ میبودیم ، اما به جای آن بلامی تنها تکرار مکررات میکند. تکرار پی در پی جمله (Your ass belongs to me ..) به مرور تاثیر خود را از دست داده و حتی توی ذوق میزند. این نشان دهنده اهمیت نغمه نویسی و تاثیر مثبت ( و در این مورد ، منفی) آن بر کل تجربه شنیداریست.
عنوان سوم این آلبوم Mercy نام دارد. این ترک اولین ایستگاه برای سنجش عیار آلبوم است. این آهنگ جدا از نغمه سطحی و ناکافی اش ، به تنهایی آلبوم را در یک سراشیبی تند قرار میدهد. صدای بلامی بسیار خطی ، ناکارمد ، و ناکافی است (حتی زمانی که به نظر میاید اوج گرفته ، در حقیقت چیزی بیشتر از فریاد های بی هدف نیست). از لحاظ نغمه میتوان کل آهنگ را در «Show me mercy» خلاصه کرد. تلاش نومیدانه برای تاکید بر مفهوم بخشش ، کل آهنگ را به پایین میکشد. به نظر میاید مخاطب این آهنگ نوجوانان 14 ساله باشند تا یک طرفدار همیشگی گروه. این ترک ضعیف ترین اثر میوز است.
آهنگ بعدی Reapers است که با ضرب هایی کوبنده ، ریف سنگین ، و صدای خشن بلامی شروع میشود. هدف این آهنگ نشان دادن جنگ ، کشتار ، قصاوت ، و نهایتا پهباد هاست ؛ اما متاسفانه به شدت در انتقال این مفاهیم شکست خورده. تکیه گاه آهنگ بر روی سولوی بلامی و پایان انفجاری آن است. هرچند نغمه آهنگ به اندازه ترک پیشین » محدود » نیست ، اما یک نکته اساسی نادیده گرفته شده : اینکه لحن صدای بلامی و همخوانی های کریس (و افکت های مقطعی صوتی) در تضاد کامل با آن چیزیست که در متن نوشته شده. شما هیچگاه نمیتوانید با موضوعاتی چون جنگ و کشتار (از طریق پهباد) به شکل سرخوش و فانتزی برخورد کنید. حتی در ویدیو منشتر شده Reapers یک مدلِ زن (و نه یک سرباز نظامی مذکر) با ماتیک غلیظ پشت کنترل راه دور پهباد در پی شکار یک مرد در حال فرار است !
به جرات The Handler قابل احترام ترین ترک آلبوم است. صدای متیو بلامی تا حدی با زیر-افکت های الکترونیک ترکیب شده ، اما توانسته با ایجاد فضایی مناسب به هدف خودش دستیابد : نشان دادن بخش تاریک انسانی با کمک نغمه و آهنگ سازی دقیق. نقطه قوت آهنگ کوروس (Chorus) های ماندگاری است که در ذهن شنونده تا مدت ها باقی میماند (رویدادی که به شکلی تعنه آمیز برای اولین بار در این آلبوم رخ میدهد !). این با ضرب های منظم و تاثیر گذار دومینیک ، بیس نوازی پخته کریس ، و تکنیک های خوانندگی متیو به اوج میرسد. در این آهنگ فضا به بهترین شکل ممکن تغییر میکند (Bridge) ، و صدای بلامی بیشتر به دوره Origin of Symmetry نزدیک شده که در بهتر شدن هرچه بیشتر آن تاثیر گذار بوده.
پس از شنیدن بخشی از صحبت های جان اف کندی (برای مجمع روزنامه نگاران آمریکا در نکوهش اتحاد جماهیر شوروی ) ، انتظار میرفت آهنگ بعدی در راستای آهنگ پیشین قرار گیرد و حرفی جدید برای زدن داشته باشد. هر چند بخش میانی آهنگ که با گیتار نوازی بلامی برجسته میشود لذت بخش است ، اما Defector نهایتا به نماد شکست آلبوم تبدیل شده. این آهنگ را میتوان تنها در سه کلمه خلاصه کرد : تکرار ، تکرار ، تکرار. ما با فرایندی خسته کننده و بی ثمر مواجه هستیم. شنونده کل آهنگ را برای مواجهه با نغمه جدید و تجربه شنیداری پویا دنبال میکند اما در جواب تنها با این مواجه میشود : Free , I am free from …
تکرار این بخش به نحوی خسته کننده و ملال آور است که به عبارتی دیگر توان نغمه نویسی بلامی را زیر سوال برده. اینکه چرا باید با چنین متریال کمی آهنگ سازی کرد ؟
آهنگ Revolt از لحاظ غنای هنری و صد البته در قیاس با استاندارد های بالای میوز ، نا امیدی دیگر را رقم میزند. باز هم با «سندورم تکرار» مواجه ایم. بلامی تلاش میکند که پنجره ای باز و آزاد را برای شخصیت اصلی داستان نقاشی کند. هر چند در نشان دادن حس رهایی موفق عمل کرده ، ولی ما با یک آهنگ کاملا «ضعیف» مواجه ایم. تنها کمی بهتر از Mercy.
آهنگ بعدی بیشتر یاداور Explorer است. آرامش موجود در آهنگ Aftermath قابل تائمل است. این ترک اوج همکاری کریس در همخوانی است.
The Globalist آخرین قطعه از آلبوم Drones است. آهنگی که به گفته بلامی نوعی ادامه برای آهنگ Citizen Erased است. این ترک در حقیقت به 3 بخش مجزا تقسیم میشود. بخش اول شامل تم وسترن در آغاز ، صدای ملودیک خواننده و نغمه تعنه آمیز آن است که تا حد زیادی به دل مینشیند. بخش میانی حال و هوا را به ناگه عوض کرده و با صدای سنگین گیتار الکتریک و ریف های سرعتی میتو همراهی میکند. بخش پایانی هم با تم امیدوار کننده به پایان میرسد. بخش پایانی نوعی ترکیب از پیانو پایانی آهنگ USOE در البوم 2009 و موخره اهنگ Citizen Erased با یک تمپو پایین تر و سازبندی متفاوت است. بخش اول آهنگ بسیار تاثیر گذار بود اما اگر در انتهای آهنگ ادامه پیدا میکرد (به عبارتی حذف 2 بخش دیگر) به یکی از ترک های خوب چند سال اخیر میوز تبدیل میشد. اما متاسفانه چسپاندن 3 آهنگ نامتجانس به هم و ارائه آن در یک بسته 10 دقیقه ای دردی از آلبوم دوا نمیکند.
Drones اساسا شامل لایه های کشدار بلامی و کریس ولستنهلم میشود. بیشتر از همه کلیدواژه «پهباد» به گوش میخورد و القا کننده صحنه های پایانی فیلم های جنگ جهانیست. تصویر سازی این آهنگ کار زیرکانه ای بود اما نمیتوان نمره ای به آن داد ، حال چه خوب و چه بد.
Dead Inside : 6.5/10
Drill Sergeant : N/A
Psycho : 7/10
Mercy : 2/10
Reapers : 5/10
The Handler : 8/10
JFK : N/A
Defector : 4/10
Revolt : 3/10
Aftermath : 5/10
The Globalist : 6/10
Drones : N/A
–
امتیاز آلبوم : 10 / 5.0
میتو بلامی در باره پهباد ها گفته بود : «من فکر میکردم اوباما یک انسان کاملا دوست داشتنی است ، اما وقتی متوجه شدم که او به طور روزانه به اتاق جنگ میرود و تصمیمات برای نابودی اهداف نظامی و نهایتا کشتار انسان ها میگیرد نظرم تغییر کرد» در حقیقت میوز هم در طول 1 سال اخیر همینکار را کرده. بلامی هر روز به استودیو رفته و تیری بر پیکره این آلبوم فرود آورده. او در جایی گفته بود که : «آلبوم پهباد ها بهترین آلبوم میوز خواهد بود». مصلما این نمیتواند حقیقت داشته باشد. او در پس این حرف به دنبال جذب مخاطب های تازه و ارتقا جایگاه آلبوم در دید هواداران است.
آلبوم قانون دوم و پهباد ها 2 دنباله پشت سر هم هستند ، دقیقا مثل آلبوم 2006 و 2009. تنها تفاوت اینجاست که آلبوم جنجال برانگیز قانون دوم از هر لحاظ از این آلبوم برتر بود (هرچند خودش آلبوم های با ارزش میوز به شمار نمیرود). به جرات باید گفت Drones بدترین آلبوم میوز تا به امروز است ؛ ناقص ترین و پوشالی ترین نغمه سرایی را در میان کل آثار میوز دارد. این آلبوم در برگیرنده بدترین آهنگ تاریخ میوز است.پهباد ها بزرگترین پتانسیل از دست رفته برای این گروه بریتانیایی است. در پایان ، این مطلب را با نقد پایانی مجله کلاسیک راک به پایان میبرم :
« تلاش بلامی برای جدی خواندن موجب نابودی نقطه قوت گروه شده ، که همانا صدای انفجاری و اپرایی این خواننده است. اگر بخواهیم استعاره را به کل آلبوم تعمیم دهیم ، باید گفت انگار آلبوم پهباد بر روی خلبان اتوماتیک قرار گرفته که در اکثر موارد اهداف را اشتباهی میزند«
مهیار میرزاده – خرداد 94
هفتمین آلبوم میوز منشتر شد
آلبوم Drones هفتمین آلبوم استودیویی میوز است که در تاریخ 5 ژوئن 2015 منشتر شد. متیو بلامی کار نوشتن نغمه را در خلال تور «ناپایداری» آغاز کرد. در پاییز 2013 بلامی اشاره کرد که آلبوم جدید تا حدی مفهومی است و احتمال داد که در اوایل 2015 آلبوم جدید منشتر شود. میوز که تولید 2 آلبوم پیشین را خود بر عهده داشت ، کارِ تولید آلبوم جدید را به رابرت جان لانج سپرد. او سابقه همکاری با گروه هایی چون AC/DC ، Maroon 5 و Nickleback را در کارنامه دارد.
در ادامه لیست ترک ها رو مشاهده میکنید :
1. Dead Inside
2. [Drill Sergeant]
3. Psycho
4. Mercy
5. Reapers
6. The Handler
7. [JFK]
8. Defector
9. Revolt
10. Aftermath
11. The Globalist
12. Drones
—
این آلبوم بر خلاف 2 آلبوم پیشین یک خط داستانی مشخص و واحد را دنبال میکند. قهرمان داستانِ ما که در ابتدا امید و آرزو هایش را بر باد رفته میبیند ، خود را به دست نیرو های شر میسپارد و توسط ارتش شستشوی مغزی داده شده و به یک ماشین کشتار تبدیل میشود. ادامه داستان روایت گر جدل و مبارزه درونی این فرد با وجدان و سیستمی است که در آن گرفتار شده ، پس تصمیم میگیرد علیه این نیرو های کنترل کننده ذهن قیام کند و کنترل خود را به دست گیرد. او در انتها به صلح و آرامش ابدی رسیده و شاهد آشتی او با مفهوم انسانیت و عشق هستیم.
لینک های جانبی :
دانلود آلبوم (مدیافایر) : کلیک
صفحه توضیحات جانبی و لیست موزیک ویدیو ها : کلیک
–
نقد و برسی آلبوم جدید : بزودی
–
Mahyar.Muse@Gmail.Com
فروشگاه | Japan 2013 + Live 8
MUSE – Live 8
مدت زمان : 17 دقیقه
حجم : 800 مگابایت
لیست اجرا :
Bliss
Hysteria
Time is running out
Plug in baby
–
2013 MUSE – Live in Japan
مدت زمان : 95 دقیقه
حجم : 3 گیگابایت
The 2nd Law: Unsustainable
Supremacy
Interlude + Hysteria
Bliss
Supermassive Black Hole
Knights of Cydonia
Explorers
Sunburn
Time Is Running Out
Liquid State
Madness
Follow Me
Undisclosed Desires
Plug In Baby
Newborn
Uprising
Starlight
–
MUSE – Big Day Out – Collection
مدت زمان : 76 دقیقه
حجم : 4 گیگابایت
–
مجموعه ای از اجراهای میوز در فستیوالِ Big Day Out در طی سال های 2004 , 2007 و 2010
لیست اجرایِ 2004 :
Stockholm Syndrome
New Born
Thoughts Of A Dying Atheist
Butterflies & Hurricanes
Citizen Erased
Sunburn
Muscle Museum
2007 :
Knights Of Cydonia
New Born
Supermassive Black Hole
Stockholm Syndrome
2010 :
Undisclosed Desires
United States Of Eurasia
Starlight
Back In Black (feat. Nic Cester)
–
برای مشاهده کلیه اجرا ها به اینجا بروید
همچنین از صفحه فروشگاه بازدید کنید
مصاحبه میوز با مجله ان ام ای (NME) در مارچ 2011
ما میخواهیم مرز احتمالات را در هم بشکنیم…
—
با توجه به اینکه گروه میوز امسال به عنوان هدلاینر فستیوال ردینگ و لیدز (Reading & Leeds) به صحنه بازگشته ، مت بلامی و دوستانش با بری نیکلسون به گفتگو نشستند تا در مورد تاثیر جاودانه این اجرا ها بر آینده گروه صحبت کنند.
متیو بلامی با غرور خاصی میگوید : «ردینگ و لیدز همیشه برای ما مثل گل سر سبد کنسرت های راک بوده» . گروه از تاریخچه طولانی در فستیوال ها برخوردار است. آن ها از همان اول هم از سینه چاکان اجرای ردینگ بودند و برای اولین بار در تاریخ 1994 به دیدن اجرای سایپرس هیل (یک گروه هیپ هاپ) رفتند که بسیار شوکه شدند. در سال 2000 و با انتشار آلبوم جنجالی شوبیز ، به این اجرا رفتند اما قطار کریس ولستنهلم به لیدز تاخیر داشت و او نیمی از اجرا ها را از دست داد. اما این بار آن ها تلاش کردند با یک آلبوم محوری و موضوعاتی سنگین پا به عرصه بگذارند. آن ها در اجرای دوم شان در ردینگ بسیار هوشمندانه عمل کردند و دیگر خبری از دوستان شان نبود که برای انداختن نور به حضار کمک شان کنند (دام با تعجب فریاد میزند «خوب بابا جوون و احمق بودیم !» ). آن ها به دنبال جلوه های صوتی و تصویری بی نظیری هستند که از نظر کریس ، مرز احتمالات را در هم خواهد شکست. مطمئنا اینگونه خواهد بود. و باید هم باشد. از نظر گروه ، این اجرا مهمترین اجرای زندگی شان خواهد بود.
در ادامه با هنرمندان دیگری نیز مصاحبه خواهیم داشت ، اما بگذارید برویم سر اصل مطلب !
پنج سال از آخرین باری که ردینک و لیدز را هدلاین کردید گذشته ، چه خاطراتی از آن دوره دارید ؟
دومینیک : «قبلا هم بارها تکرار کردم ، اما ردینگ اولین فستیوالی بود که ما درش شرکت کردیم و اون به 1994 برمیگرده. دورانی که نوجوون بودیم و حضور در اون جو ، برای ما یک دستاورد بزرگ بودش. فکر کردن به اون دوران ، یک حس عجیبی از گذشته و دورانی که جوونتر بودیم رو به من میده. به همین دلیل ، امروز هم به اندازه اون دوران شور و شوق داریم. بی صبرانه منتظرم تا دوباره وارد اجرا شیم«.
آیا برنامه ویژه ای برای امسال دارین ؟
دومینیک : «خوب ، برای ما یک کنسرت بسیار متفاوت خواهد بود چونکه نزدیک به یک سال میشه که توی انگلستان اجرا نداشتیم و دوست هم نداریم اجرای ما شبیه اجرای ومبلی باشه. ما میخوایم یک کار منحصر به فرد انجام بدیم و میدونیم که دیگه هم تکرار نخواهد شد«.
کریس : «داستان اینه که ما یه جورایی تور رزیستنس رو متوقف کردیم و با خودمون فکر کردیم اگه قرار این اجرا ها رو انجام بدیم ، باید خیلی تک باشن. ما یک سال و نیم میشه که برای آلبوم مون تور گذاشتیم و مردم با نوع اجرای ما آشنا هستن ؛ میدونی . واسه همین خیلی وقته که داریم فکر میکنیم باید چیکار کنیم . داشتیم به این فکر میکردیم که یک سری بی-ساید ها رو اجرا کنیم و یا آهنگ هایی که هرگز اجرا نکردیم رو به روی صحنه بیاریم. آهنگ های قدیمی وجود داره که هیچوقت مورد توجه قرار نگرفتند«.
آیا این به اون معناست که لیست اجرا ، قدیمی خواهد بود ؟
متیو : «ما به این فکر میکردیم که 10 سال از انتشار آلبوم «اوریجین آو سیمتری» میگذره ، و اون آلبوم به عنوان اولین آلبومی بود که… نمیدونم ولی خیلی «شایسته» بود و به نوعی اولین آلبومی بود که واقعا روش کار شده بود. این اجرا ها از جمله آخرین اجرا های ما خواهند بود ، برای همین فکر میکنم به نوعی مثل «مرزبندی کاری» میمونن. راستش رو بخواین ، آلبوم اول برای ما یک سکوی پرتاب به حساب نمیاد. این آلبوم دوم بود که از ما یک گروه ساخت و مجبور مون کرد که اجرا های زنده رو خیلی جدی بگیریم. واسه همین مثل یک چرخه کامل میمونه : شما کاری رو شروع میکنید و حالا بعد از 10 سال ، زمان این رسیده که به خودتون نگاهی بندازید و ببینید در این مدت کی بودید و چی شدید.
دومینیک : «اوریجین آو سیمتری برای ما یک آلبوم مهم بود. چراکه ما رو از حال و هوای «شوبیز» بیرون آورد و تبدیل به آدم های کاملا متفاوتی کرد. ما کمی بالغ شده بودیم و این قطعا موجب تغییر زندگی ما شد. ما در واقع به یک گروه استودیویی تبدیل شده بودیم. ما واقعا خودمون رو در برابر عظمت موسیقی کوچیک میدونستیم و اونجا بود که به اهمیت شغلی خودمون در سال های آتی پی بردیم. این برای ما مثل برگ برنده بود و واسه همینه که میخوایم 10 سال دستاورد هنری خودمون رو جشن بگیریم.
به عنوان یک گروه ، شما همیشه روند رو به جلو داشتید. فکر نمیکنید لاس زدن با نوستالوژی های قدیمی کار خطرناکی باشه ؟
مت : «هاها ! ، نه راستش. چونکه این یکی تکرار نشدنیه. راستشو بخواین ، این احتمالا آخرین باری خواهد بود که برخی از این آهنگ ها به صورت زنده اجرا میشن. آلبوم های ما همیشه رو به جلو بوده و از لحاظ موسیقی نیز هوشمندانه خواهد بود. مطمنا آلبوم بعدی هم مستثنا نخواهد بود.
خوب حرف از آلبوم بعدی شد ، میشه منتظر اجرای آهنگ های جدیدی بود ؟
کریس : «راستشو بخوای نمیدونم. ما اخیرا کمی به خودمون استراحت دادیم و هیچ کار گروهی هم نداشتیم. مت و دام توی لوس آنجلس زندگی میکنن و ما سه نفر هنوز فرصتش رو پیدا نکردیم که به عنوان یک گروه دور هم جمع شیم و شروع به کار بر روی چیزای جدید کنیم. مت داره روی یک سری چیزا کار میکنه ، اما راستش رو بخواین ، قصد ما این بود که 2011 خیلی بی سر و صدا باشه. ما میخوایم اواخر امسال به لندن برگردیم و از اکتبر به بعد ، بر روی آلبوم جدید کار کنیم«.
مت : «چراکه نه ؟ البته باید بتونیم تا اون موفع یه چیزی واسه عرضه داشته باشیم. برای آلبوم بعدی ، قصد دارم که فضای اجرای زنده رو به ضبط استودیویی بیارم. در چند آلبوم اخیر شاهد این بودیم که به نوعی خواستیم از پیله خودمون بیرون بیایم و وارد حیطه های جدید بشیم. برای همین تنها دلیلی که ما رو به اجرای ردینگ و لیدز سوق میده ، اینه که دوست داریم خودمون رو توی این فضا قرار بدیم. چه بخواین چه نخواین ، این اجرا ها بر روی ضبط ما اثر میزارن«.
شما ذکر کردید که اجرای جدید ، از تور «رزیستنس» متفاوت خواهد بود. میتونید کمی در این باره توضیح بدید ؟
کریس : «میخوایم تا جای ممکن ادامه بدیم. میخوایم محدودیت های یک فستیوال رو در هم بشکنیم. البته یک سری کار ها هستند که از عهده ما خارجه. اما از تجربیات گذشته درس گرفتیم و امروز هم همین کار رو خواهیم کرد.
دومینیک : «ما قصد داریم که استیج رو دقیقا مثل کاور آلبوم «اوریجین آو سیمتری» طراحی کنیم. دقیقا مثل آنتن های کج و عجیب و غریب تیم برتون و مثلا تیر های عمود دروازه و یا حالا هر چی که اصلا هستند.. . نکته اینجاست که میخوایم تمامی کاور رو دوباره زنده کنیم و یک نسخه سه بعدی ازش تهیه کنیم. به نظرم خیلی باحال میشه و از بعد بصری ، بسیار جذاب و هیجان انگیز.
او در انتها میگوید : «هر کنسرت برای خودش منحصر به فرده. مخصوصا کنسرت های بزرگ. همگی حس متفاوتی رو به آدم میدن. اما به جرات میشه گفت ردینگ و لیدز چیز دیگریست..
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
فروشگاه | i Tunes + Warchild
دو اجرا به لیست اجراهای زنده افزوده شد :
—
MUSE – Warchild Shepherds Bush Empire
2013
Size : 3.2 GB
Time : 95 Min
Quality : HD
—
لیست اجرا :
Supremacy
Supermassive Black Hole
Panic Station
Dead Star
Animals
Follow Me
Knights of Cydonia
(Man with a Harmonica intro)
Monty Jam
Explorers
Sunburn
United States of Eurasia
Save Me
Madness
Plug In Baby
Time Is Running Out
Uprising
(Extended outro)
Starlight
Survival
—
MUSE – Live at i Tunes
2012
Size : 3.9 GB
Time : 90 Min
Quality : HD
لیست اجرا :
Supremacy
Map of the Problematique
(With Who Knows Who Riff Outro)
Panic Station
(With Voodoo Child Riff Intro)
Resistance
Supermassive Black Hole
Animals
Time Is Running Out
(With Heartbreaker Riff Outro)
Save Me
Madness
Uprising
(With Extended Outro Riff)
Follow Me
Plug In Baby
Knights of Cydonia
(Man With A Harmonica Intro)
New Born
(With Head Up Riff Outro)
Starlight
Survival
—
برای دیدن لیست کامل ، به اینجا رجوع کنید
–
Mahyar.Muse@Gmail.com
قانون دوم ، پایان عصر طلایی میوز ؟
مقدمه
در این چند وقت خیلی با خودم کلنجار رفتم. خیلی فکر کردم. و حالا که 3 ماه از انتشار آلبوم گذشته است ، میتوانیم آلبوم قانون دوم (The 2nd Law) را به شکلی منطقی (و بدون حس طرفداری) مورد تحلیل و مقایسه قرار بدهیم (هر چند خود من هم در امتیاز دهی به آلبوم خیلی حالت خوشبینانه داشتم).
اما بگذارید مطلب را با این حرف آقای فراستی شروع کنم :» فیلمی که نتونه منو سر جای خودم نگه داره , فیلم خوبی نیست«. من با شیوه ی نقد ایشان موافق نیستم اما این حرف واقعا درست است. آلبوم جدید میوز آلبومی نیست که شما را میخکوب کند. آلبومی نیست که بر مبنای محکمی استوار باشد ، بلکه یک آلبوم به شدت از هم گسیخته است. نمونه ی آن تراک «مدنس» است که به جرات به یک سمبل تضاد آلبوم و حتی طرفداران آن تبدیل شده است : یا باید از آن متنفر باشید و یا باید عاشق آن باشید. حد وسطی وجود ندارد. این نشان دهنده ی این حقیقت است که آلبوم جدید توازن نسبی پیشین را به کلی برهم زده و یک روند نازل را آغاز کرده. با این مقدمه میرسیم به بخش تحلیلی اصلی. در اینجا قصد دارم که از دو لحاظ فرم و معنا به آلبوم جدید نگاه کنم.
فرم
منظور من از فرم ، سبک آهنگ سازی , تراک های آلبوم , چینش آن ها , جنس صدا و دیگر فاکتور های قابل لمس و شنیداری است. بزرگترین کمبودی که در آلبوم قانون دوم حس میشود نبود تراک های خوب است. از نظر من ، تراک های خوب و قدرتمند مانند ستون های یک آلبوم هستند. و هرچه این ستون ها بیشتر و مستحکم تر باشند ، بقا و ماندگاری آن ساختار هرچه بیشتر تضمین میشود. اما چیزی که ما با آن مواجه هستیم یک آلبوم با 13 تراک است که بیشتر از انگشت های یک دست نمیتوان در آن تراک قوی یافت.
تراک های ضعیف :
هیچ جای اشکالی وجود ندارد که شما در آلبوم خودتان آهنگ هایی مثل «Panic Station« و «Madness« داشته باشید. اما اوضاع وقتی بحرانی میشود که تعداد این دست آهنگ ها بر تعداد آهنگ های غنی پیشی بگیرد. برای مثال آلبوم ابسلوشن (2003) را مد نظر قرار دهید. در آنجا هم تراک های نه چندان خوبی مثل « Falling Away With You« و یا « The Small Print« وجود دارند. اما نکته اینجاست که آهنگ های متوسط «در بین آهنگ های خوب» قرار گرفته اند. اما در آلبوم 2012 شاهد آنیم که آهنگ های خوب «در بین آهنگ های متوسط» (اگر نگویم بد !) گم شده اند. برای همین میتوان دید که تراک های خوبی چون «Animals« – «Supremacy« – «Isolated Systems« – «Unsustainable« و یا حتی «Follow Me« ، نتوانسته اند بار آلبوم را به دوش بکشند. (به علت تعداد کم شان).
چیدمان بد :
جدا از کمبودی که بدان اشاره کردم ، به نظر من آلبوم The 2nd Law بدترین چیدمان آهنگ ها را در بین تمامی آلبوم های استودیویی میوز دارد. این هرگز اغراق نیست. فقط کافی است یک نگاه گذرا بکنید تا متوجه حرف من بشوید. آلبوم با تراک حماسی و سمفونیک «Supremacy» آغاز میشود. اما آهنگ بعدی یک ترانه ملو , عاشقانه , و الکترونیک است. سپس فضا به سرعت تغییر میکند و با آهنگ «Panic Staion» وارد حال و هوای دنس میشویم. تراک «Survival» بار دیگر جان تازه ای میبخشد و شنونده را با دنباله های خوبی چون «Follow Me» و «Animals» امیدوار به یک روند رو به رشد میکند. ولی به ناگه با یک فاجعه به نام » Explorers» مواجه میشویم ! . به جرات میتوان گفت که انتخاب این آهنگ در ادامه ی Animals، اوج کج سلیقگی میوز بوده. این دو تراک هیچ سنخیتی با هم ندارند و یک وصله ناجور به حساب میایند.
اما چیزی که بیشتر آزار دهنده است این حقیقت تلخ است که ما برای اولین بار شاهد آن هستیم که 4 تراک ضعیف و متوسط در یکجا و پشت سر هم قرار میگیریند (Explorers – Big Freeze – Save Me – Liqiuid State). این یعنی «مرگ آلبوم « . چیدمان بد این 4 آهنگ چنان ضربه ای به پیکره آلبوم زده ، که حضور آهنگ حماسی ای چون «Unsustainable» و تراک فوق العاده ای چون «Isolated System» هم کمکی به حفظ این چهار چوب در هم شکسته نمیکند.
جنس صدا :
جنس کلی صدای سازها و افکت های آلبوم یک انحراف بسیار شدید با تمامی آلبوم های پیشین دارد. پس از آلبوم ابسلوشن (2003) ، جنس صدای میوز به صورتی تدریجی رو به افکت های الکترونیک گذاشت. این نوع از افکت ها و نوع انتخاب ساز با گذشت هر آلبوم قوی تر شد و با این آلبوم به اوج خود رسید. برای نمونه در آلبوم رزیستنس (2009) به تراک » Undisclosed Desires» و » Guiding Light» برمیخوریم. افکت ها و جنس صدای این دو تراک به شکلی افراطی در آلبوم جدید شنیده میشود. حتی تراک انفجاری ای چون Unsustainable ، بیش از آنکه سمفونیک باشد فرم الکترونیک آن به گوش میرسد. شما میتوانید استدلال کنید که آلبوم رزیستنس (2009) کم و بیش همین احوال را دارد ؛ ولی چیزی که آن را از یک آلبوم متوسط به یک آلبوم خوب تبدیل میکند ، 3 سمفونی پایانی آن است و این نکته که نوسانات کم تر و چیدمان به مراتب بهتری دارد.
در قانون دوم دیگر خبری از حال و هوای سنگین راک که پیش تر از گروه شاهد بودیم ، نیستیم.
معنا
«قانون دوم» از لحاظ معنا و مفهوم بسیار فریبنده است. چراکه عنوان آلبوم یک چیز میگوید ، و تراک ها چیز دیگری بازگو میکنند. در آلبوم «ابسلوشن» شاهد نمود مفهوم «آمرزش» در تم کلی آلبوم و تراک ها بودیم. و یا آلبوم «منشا تقارن» که تم مفهومی در اکثر تراک ها نمود کامل داشت. اما تراک های آلبوم جدید ، هیچ ارتباط معنایی با عنوان آلبوم ندارند. بار دیگر یک از هم گسیختگی دیگر ؛ اما از نوع معنایی. تراک ها هر کدام ساز خودشان را میزنند و هیچ ارتباطی (چه باهم و چه با عنوان) ندارند. اگر در تراک آغازین با مفهوم » زوال قدرت » روبرو میشویم. در تراک دوم با مفهوم «عشق«. در یک آهنگ با مفهوم » خوکامگی سرمایه داران » مواجه میشویم و در آهنگی دیگر شاهد » رهنمود یک پدر یه پسرش» هستیم . در جایی از » انرژی و سیستم ایزوله» میشنویم و در جای دیگر بلامی ما را «به یک خواب خوش» دعوت مبکند. آلبوم روند خاصی را دنبال نمیکند و شما میتوانید به دلخواه خود جای اکثر تراک ها را عوض کنید و نتیجه یکسان بگیرید. در حقیقت آلبوم راوی ندارد و این برای یک شنونده ی حرفه ای نقص کمی محسوب نمیشود.
—
جمع بندی
میوز میتواند استدلال کند که این آلبوم شخصی است ؛ اما با پتانسیلی که از خود نشان داده ، این صرفا یک بهانه به حساب میاید. شما نمیتوانید طرفداران قدیمی تر و انتظارات آن ها را در نظر نگیرید ، چراکه آن ها بخشی از گذشته ی شما هستند و خواهند بود. آلبوم جدید میوز میتوانست به یک فرصت تبدیل شود. فرصتی برای کاهش فاصله معنایی بین آلبوم ها. فرصتی برای ارائه یک ساختار جدید. در ازای آن با خلا «انسجام» مواجهیم که به نوعی نشان دهنده «شکاف» عمیقی است که علارغم آلبوم ها ، در بین گروه های طرفداری میوز نیز وجود دارد. میشود اینگونه تفسیر کرد که میوز به دو تکه تقسیم شده و این دو هرگز با هم جور در نمیایند. بخش اول کاری میوز شامل 3 آلبوم اولیه بوده (شوبیز – منشاء تقارن – آمرزش) و بخش دوم شامل البوم های پایانی میشود (حفره های سیاه و وحی – مقاومت – قانون دوم) . شرایط به گونه ای است که درک متقابل به شدت کاهش یافته و طرفداران دوران جدید میوز و طرفداران قدیمی گروه هرگز اتفاق نظر پیدا نمیکنند.
اما امروز تنها چیزی که در مقابل ما قرار دارد یک آلبوم در هم ریخته است که در کنار فضای بیش از حد فانتزی و شادش ، تنها این امید را در دل طرفداران ایجاد میکند که قانون دوم صرفا یک توقف گاه بسیار کوتاه در پروسه کاری میوز باشد. به گفته یکی از دوستان , هنوز مانده که میوز بهترین آلبوم خود را منتشر کند.
در این حرف یک مفهوم عمیق نهفته است و آن این است که غنای فکری و پتانسیل گروه ان چنان بالاست که همچنان میتوان امیدوار به انتشار آلبومی (حتی قویتر از آلبوم های 2001 و 2003) بود.
—-
مهیار میرزاده | بهمن 91
—-
Mahyar.Muse@Gmail.Com
میوز از گذشته تا کنون | مقاومت
مقاومت | The Resistance
پنجمین آلبوم میوز تحت نام مقاومت (The Resistance) در تاریخ 14 سپتامبر 2009 منتشر شد. این اولین آلبوم میوز بود که توسط خود شان تولید شده بود. آلبوم توسط Adrian Bushby مهندسی شد و توسط Mark Stent میکس شد. آلبوم توانست در چارت های 19 کشور جا خوش کند و سومین آلبومی بشود که در انگلستان به رتبه تک رقمی دست یافته است و همچنین به رتبه 3 در بیلبورد 200 آلبوم دست پیدا کند. اکثر منتقدین در مورد آلبوم نظرات مثبتی داشتند که بیش از همه , بخش 13 دقیقه ای سمفونی که از 3 بخش مجزا تشکیل میشود , تحسین های فراوانی را نصیب خود کرد.
اولین تک آهنگ Uprising نام داشت که 6 روز قبل منتشر شده بود. اما لازم به ذکر است که اولین آهنگی به گوش همگان رسید United States Of Eurasia بود که تحت نام پروژه حل پازل UnUnited States Of Eurasia بخش بخش به گوش علاقه مندان رسید. این پروژه شامل جمع آوری بخش های مختلف پازل توسط طرفداران برای کامل کردن آهنگ بود.
میوز تور خود را در سپتامبر 2009 آغاز کرد و در سپتامبر 2010 نیز دو اجرا در ویمبلی برگذار کرد. گروه همچنین در کنار یوتو به اجرا پرداخت و گیتاریست گروه یوتو نیز آهنگی را اجرا کرد که از نظر گروه یک افتخار بزرگ بشمار میرفت.
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
ترجمه نغمه | Supremacy
—
نام آهنگ دقیقا با تم اون هماهنگی کامل داره. صدای سنگین گیتار دیستروشن مت و ضربات سنگین تر درامز ترکیبی از یک عظمت تهی رو به وجود اوردند. از نظر مفهومی شعر به همین عظمت رو به زوالی اشاره داره که دیر یا زود نابود میشه. نغمه آهنگ نسبتا کوتاهه اما بار معنایی رو به طور کامل منتقل میکنه. بهتر از این نمیشد آلبوم رو شروع کرد !
–
SONG : Supremacy
BAND : Muse
ALBUM : The 2nd Law
YEAR : 2012
—-
–
Supremacy
Wake to see – your true emancipation is a fantasy
Policies have risen up and overcome the brave
بیدار شو- رهایی واقعی تو یک رویا است
سیاست به پا خواسته و بر شجاعان غلبه کرده
Greatness dies, unsung and lost, invisible to history
Embedded spies brainwashing our children to be mean
عظمت گم شده – میمیرد – از دست میرود و در تاریخ محو میشود
جاسوسان بگمار گذاشته شده کودکان ما را شستشوی مغزی میدهند
تا مطیع باشند
You don’t have long,
I am on to you
The time, it has come to destroy
دیگر به آخر خط رسیده ای
و من دست بردارت نیستم
زمانش فرا رسیده تا برتری تو نابود شود
Your supremacy
Supremacy
برتری تو
برتری تو
You don’t have long,
I am on to you
The time, it has come to destroy
دیگر زمانی نداری
و من هم دست بردار نیستم
زمانش فرا رسیده تا برتری ات نابود شود
Your supremacy
Your
برتری تو
برتری
—
Mahyar.Muse@Gmail.Com
The 2nd Law : Rating
در این مطلب سعی کردم که به طور کوتاه به برسی و امتیاز دهی آهنگ های آلبوم قانون دوم بپردازم. در پایین میتونید جزییات رو ببینید.
* تا حد ممکن سعی کردم امتیاز دهی منصفانه باشه اما باز هم این یک نظر شخصیه و هر کسی هم میتونه باهاش موافق و یا مخالف باشه
————-
——-
—
9/10 : Supremacy
تا قبل از این فکر میکردم که Apocalypse Please بهترین آغاز آلبوم های میوز را دارد اما به جرات میتوان گفت Supremacy با اقتدار در جایگاه اول قرار دارد. ریف سنگین ابتدایی و ضربات باس پدال درامز که با ارکست سمفونی همراه میشود , بخوبی صدای طنین انداز بلامی را معنا بخشیده و بلامی با لحن تهدید امیز خودش از همین ابتدا شروع به کشیدن خط و نشان میکند : «زمان زیادی برایت نمانده و من دست بردار نیستم – حالا وقتش است که برتری تو نابود شود»
6/10 : Madness
مدنس دو وجه دارد. از طرفی انتخاب این آهنگ در ابتدای آلبوم خیلی جسارت میخواهد و از طرفی دیگر یک آهنگ تماما شخصیست. ارتباط برقرار کردن با آهنگ هم آسان نبوده و من به شخصه ان را یک آهنگ نسبتا خوب میدانم اما نمیتوان ان را هم دوست نداشت. روند اوج گیری آهنگ هم مثل دیوانه شدن میماند (آرام آرام و سپس انفجار جنون امیز). صدای باس الکترونیک کریس توانسته فضای خفه ای را ایجاد کند که خودش نکته جالبیست.
8/10 : Panic Station
در 3 آلبوم گذشته همیشه تراک 3 یک آهنگ سکسی بوده. نمیدانم این یک روال است یا صرفا یک اتفاق ! در تحلیل این آهنگ باید گفت که اصلا کاری به این نداریم که تا چه حد از سبک گروه سیزر سیسترز الهام گرفته شده یا نه. من این گروه را دنبال نمیکنم اما شخصا ریتمیک ترین و رقص اور ترین آهنگ تمام دوران میوز را همین آهنگ میدانم. صدای مت و شیوه خواندنش در این آهنگ بیش از پیش به چشم میاید ( با ان تشدید گذاری خاص خودش) و نوای ساکسیفون در پس زمینه به شدت دلنواز است.
8/10 : Prelude + Survival
دلنشین ترین مقدمه تمام دوران میوز ( از نطر من البته ) متعلق به همین آهنگ سورویوال است. خود آهنگ هم به شدت تاثیر گرفته از کوئین است اما میتوان گفت بعد از We Are The Champions باید این آهنگ را جانشین خوبی برای جشن ها و مراسم قهرمانی ورزشی کرد. اگر من بودم آهنگ قهرمانی فینال لیگ قهرمانان امسال که در ویمبلی برگزار خواهد شد را همین سورویال انتخاب میکردم. در ضمن نباید از اجرای بسیار زیبای این آهنگ در مراسم اختتامیه گذشت , مخصوصا با آن گروه همخوان در پشت سر بلامی که بسیار زیبا بود.
8/10 : Follow Me
صدای تپش قلب فرزند متیو بلامی در ابتدای آهنگ ابتکار بسیار جالبی بود. نغمه های ابتدایی آهنگ هم مثل رهنمود ها و نجوای حمایت یک پدر از پسر خودش است… » به همراه من بیا… من از تو محافظت میکنم». این تماما یک آهنگ احساسی است و به نظر من یکی از بهترین های آلبوم. آهنگ افکت های الکترونیک قشنگی دارد و از نظر ریتم میشود گفت ضرب های درامز بخوبی سوار شدند. تا حدی هم رگه های آهنگ Unsustainable را میشود شنید.
9/10 : Animals
دولت ها پول مردم را قمار کردند و دلالان وال استریت از خود بیخود شدند.. پس بیا » یک لطفی در حق ما بکن و خودت را بکش » میوز به صراحت گفته که این سیاسی ترین اثر ماست. و صد البته بهترین اثر آلبوم هم هست. آرامش آغازین آهنگ با انفجار صدای پیش زمینه سهامداران به ناگه در هم شکسته میشود و این در حالیست که صدای تک نوازی های کوتاه و آرپیچ گیتار الکتریک بلامی آهنگ را پیش از انفجار به اوج خودش رسانده.
5/10 : Explorers
این آهنگ شباهت شدیدی به آهنگ Invincible دارد. ضرب درامز که تقریبا کپی برداری کامل است. شیوه خوانندگی مت هم که آنچنان شبیه هست که حتی میتوان بعضی اوقات نغمه های Invincible را بجای این خواند ! اگرچه به نظر میرسد این ضعیف ترین تراک آلبوم است اما کورس های خوبی دارد و تنها چیزی که آهنگ را زنده نگه میدارد نغمه خیلی خوب آن است. به جرات یک آهنگ متوسط.
6/10 : Big Freeze
بیگ فریز یک آهنگ خوب است و از طراوت خوبی هم برخوردار است. حس جمعی خوبی دارد و میتواند به یک آهنگ محبوب در اجراهای زنده تبدیل شود. به نظرم وجود این آهنگ در آلبوم نشان دهنده تاکید میوز بر نگرش مثبت و امیدوارانه است و به نوعی موتور محرکه طراوت آلبوم همین آهنگ است.
6/10: Save Me
کریس از مشکل اعتیاد به الکل رنج میبرد و دو سه سالی هست که توانسته از این بند رهایی پیدا کند. پدر کریس هم بخاطر همین افراط درگذشت. چیزی که بعد از هر بار برایم جذاب میماند این است که در حال شنیدن خوانندگی کریس هستم و این خودش یک گواه دیگر بر این است که آلبوم به شدت شخصیست. نمیتوانم این را یک آهنگ کامل تصور کنم و به نظرم Save Me خواسته یا ناخواسته تبدیل به یک مقدمه خوب برای آهنگ بعدی اش شده !
8/10 : Liquid State
ما صدای مت را کامل میشناسیم اما کریس هم توانسته بخوبی از عهده این یکی بر بیاد. برای کسی که تخصص اش بک وکال است , این یک کار خوب بشمار میرود. صدای کریس تا حدی در آهنگ قبلی خطی بود اما اینجا خیلی خوب فضای سنگین آهنگ را توی صدای خودش انعکاس داده.
9/10 : Unsustainable
یک شاهکار حماسی به تمام معنا. یک هشدار کامل برای انسان ها. یک آینده نگری شوم و پذیرفتن این حقیقت تلخ برای بشریت که هیچ راهی برای خلاصی از این انهدام جمعی نیست. این تراک در زمره کارهای بیکلام میوز باید قرار بگیرد که بخوبی فلسفه پشت آلبوم را بیان میکند.
همیشه بخشی از انرژی در حین انتقال از حالتی به حالت دیگر هدر میرود و طبق قوانین ترمودینامیک انسان تا حد مشخصی توانایی پیشرفت و نوآوری را دارد. این برای یک گونه زنده که همیشه برای بقا ناگزیر به مصرف و پیدا کردن صورت های جدید انرژی هست به مانند یک کابوس تمام عیار است.
10/10: Isolated System
سیستم های ایزوله به نحوی در حال بیان تنش موجود در عرصه های مختلف سیاسی – اقتصادی است که با توجه به بیکلام بودنش بخوبی توانسته حس رو به زوال اقتصاد کنونی را نشان بدهد و در عین حال با این تم غمگین و توام با بلاتکلیفی خودش , شنونده را به بیرحم ترین حالت ممکن به حال خودش رها میکند…
امتیاز آلبوم : 7.5/10
—
Mahyar.Muse@Gmail.Com
—
قانون دوم منتشر شد
قانون دوم منتشر شد
امروز به طور رسمی آلبوم قانون دوم در بریتانیا منتشر شد. این آلبوم 3 سال بعد از انتشار «مقاومت» به بازار آمده که شامل 13 تراک هست. آلبوم بسیار شخصیست و نشان دهنده احساسات درونی اعضای گروه. برای اولین بار شاهد هستیم که نوازنده باس گروه (کریس ولستنهلم) اقدام به خواندن آهنگ میکند. البوم تاکید شدیدی بر مبحث انرژی دارد و از قانون دوم ترمودینامیک برای اثبات آن استفاده میکند. این یعنی یک رویکرد تازه که به این شکل شاهدش نبودیم. این خیلی نکته خوبیست که آلبومی که منتشر میکنید صرفا حامل نت های موسیقی نباشد بلکه یک تفکر را ارائه بدهد و شنونده را کنجکاو به یک مبحث جدید کند. این یعنی یک موسیقی راک برای افراد فرهیحته.
فضای آلبوم نسبت به تمام آلبوم ها فانتزی و شادتر هست ولی در کنار آن تراک هایی هستند که حال و هوای سنگینی دارند. اما نکته ای که بیشتر قابل توجه هست این است که آلبوم نسبت به باقی آلبوم ها از یکدستی کمتری برخوردار است. منظور ای است که هر آهنگ برای خودش شخصیت جدایی دارد و نباید ان را به صورت یک مقدمه برای آهنگ بعد دانست ( چیزی که در آلبوم » آمرزش » به شدت به گوش میخورد ).
نکته ای که آلبوم را بیش از همیشه متفاوت میکند , عدم شباهت به هر آلبوم دیگر میوز است. برای مثال میتوانستیم در آلبوم «مقاومت» ببینیم که چند تراک از لحاظ ساختاری بسیار شبیه به کارهای گذشته بودند. چیزی خودم به شخصه از ان میترسیدم این بود که میوز بیاید و خودش را تکرار کند و از یک فرمول ثابت استفاده کند اما این اتفاق نیفتاد که این نشان از آگاهی کامل متیو بلامی و انتخاب های هوشمندانه اوست. اما از طرفی دیگر میشود گفت که این یک آلبوم پیشرو به حساب نمیاید. یعنی ساختار جدیدی را عرضه نمیکند و قصد هم ندارد که ایجاد کننده یک تحول جدید در عرصه موسیقی باشه ( کاری که » آمرزش » در سال 2003 کرد و همچنین مثل سمفونی های آلبوم مقاوت که ساختار جدید را عرضه کردند ).
این به نوبه خودش چیز بدی به حساب نمیاید چون یک گروه تا حد مشخصی میتواند دست به ساختار شکنی و تولید آلبوم های پیشرو در سبک کاری خودش بزند. اما مهمتر آن است که خودش را تکرار نکند. خوشبختانه آلبوم جدید میوز به خاطر درونی بودنش , توانسته از ته دل با شنونده حرف بزند و حتی تراک هایی که شاید بهشان از لحاظ غنا ایراداتی وارد باشد بر دل میشیند.
در پایان میشود گفت میوز بار دیگه توانایی خودش را در قالب یک گروه منسجم به همه نشان داد و این اتحاد و همدلی رمز ماندگاری ان ها در بیش از این 13 سال بوده….
مهیار میرزاده | مهرماه 91
—
(برای دیدن جزییات آلبوم از ستون سمت راست آلبوم ها استفاده کنید و یا مستقیم به اینجا بروید)
میوز از گدشته تا کنون | سیاه چاله ها و الهامات
سیاه چاله ها و الهامات (Black Holes and Revelations)
—
پس از گذشت 6 ماه ضبط و میکس فشرده , میوز چهارمین آلبوم خود را تحت عنوان سیاه چاله ها و الهامات و در تاریخ 3 جولای 2006 منتشر کرد که به شدت مورد تحسین و تقدیر قرار گرفت. بر خلاف آلبوم های پیشین , این آلبوم از طیف وسیعی از تم های مختلف برخوردار بود که از کلاسیک آغاز میشد و تا تکنو ادامه پیدا میکرد. سیاه چاله ها و الهامات نشان گر علاقه شدید متیو و گروه به موضوعاتی چون تئوری توطئه – فضا – و کره مریخ بود که نمیتوان اثر کتاب الهامات را در این آلبوم نادیده گرفت. متیو اشاره میکند که تم, حول محور تنش عمومی و ترس از بلاتکلیفی میچرخد. او میگوید :» دهه 50 دوره تنش جهانی بود. ترس از جنگ اتمی. امروزه باز ما در این ترس دست و پا میزنیم که مثل پایان یک سیکل میمونه. حتی میزان علاقه به موضوع فضا بیشتر شده. این تم , یعنی ارتباط بین تنش های کنونی و آن ترس های قدیم رو میتونیم در آلبوم بشنویم.» تک ترانه Supermassive Black Hole توانست به رتبه 4 دست پیدا کند که بهترین رتبه را برای آهنگ های میوز در بریتانیا داراست.
میوز با اجرای خود در بی بی سی رادیو وان و اجرای آهنگ های تازه و جدید , تور های خود را آغاز کرد. اعضا کمی مضطرب بودند و مت این شرایط را اینگونه وصف میکند :» کمی رنگ مون پریده بود ولی تمام تلاش مون رو کردیم. ما خیلی مشتاق بودیم. خیلی خوب بود که پس از این همه مدت یک اجرای خوب داشته باشیم. این یه جوری مثل لات کونی میموند و کاری کرد که بریم رو دنده و کار رو شروع کنیم «. پس از این اجرا و چند حضور تلویزیونی , میوز به تور خود ادامه داد که بیشتر شامل حضور در فستیوال ها میشد.
یکی از برجسته ترین آن ها فستیوال ریدینگ و لیدز (Reading and Leeds) بود که یکی از مهم ترین لحظه های دوران هنری شان محسوب میشد. کریس در این مورد میگوید :» مهم ترین اتفاق برای من آغاز کنسرت های ریدینگ بود. ما زمان بچگی به این فستیوال میرفتیم و فکر کنم از اون موقع 10 سالی بگذره. اون موقع ما گروه هایی چون Rage Against The Machine رو میدیدیم که برای ما بهترین اجرای زندگیمون شد. اجرای اون ها تا همیشه برای من مثل بیانگر حقیقت وجودی ریدینگ بوده و هست. واسه همین پس از 10 سال این یک اتفاق بزرگ در کارنامه ماست. در میان تمام فستیوال های اروپایی , ریدینگ بیشترین جمعیت راک رو به خودش اختصاص میده که هیچ جا نمیشه مثل اون رو دید «. در میان تور میوز در آمریکا , تک آهنگ Starlight منتشر شد که به رتبه 2 در مدرن راک چارت آمریکا رسید. میوز سومین تک ترانه خود را با نام Knights of Cydonia منتشر کرد. میوز در این بین دو جایزه را در جشنواره های ام تی وی برد که شامل «بهترین گروه در اجرای زنده» و «بهترین گروه آلترناتیو» میشد. میوز یک اجرای خاطره انگیز از آهنگ Starlight داشت که از هر نظر بی نقص بود.
میوز سال 2006 را با تور های مختلف به پایان رساند. در 2007 این شایعه بر سر زبان افتاد که میوز اولین گروهی خواهد بود که در ورزشگاه تازه تاسیس ویمبلی اجرا خواهد داشت. زمان اجرا 16 جوئن تعیین شد. با مشخص شدن زمان و محل اجرا , تمامی بلیت ها در عرض 45 دقیقه فروش رفت که برگزار کننده گان را مجاب کرد که اجرا را در دو شب برگزار کنند. تاریخ اجرای بعدی 17 جوئن تعیین شد. میوز تور آسیایی خود را آغاز کرد که در کنار گروه هایی چون تول (Tool) به اجرا پرداخت. در خلال تور های آسیایی , میوز یک جایزه را برد که از طرف بریت اواردز برای بهترین گروه در اجرای زنده بود. در مارچ 2007 اعلام شد که جورج مایکل پیش از اجرای میوز در ورزشگاه ویمبلی اجرا خواهد داشت و میوز دومین گروهی خواهد بود که در این ورزشگاه تازه تاسیس 90.000 نفری اجرای موسیقی میکند.
در تور 2007 خود , میوز در کنار گروه هایی چون My Chemical Romance به حمایت از آنان شرکت کرد که در یک اتفاق , تمام اعضای دو گروه به مسمومیت غذایی دچار شدند. این باعث شد که طرفداران عصبانی , نامه های تهدید به مرگ را به سوی آشپز ها روانه کنند. تور ان ها با توجه به این موضوع دچار تداخل نشد و آن ها در اجراهای مختلفی از جمله راک ام رینگ و فستیوال پینک پاپ (Pinkpop Festival) شرکت کردند. میوز در کنسرت ویمبلی از گروه های مختلفی از جمله The Streets – Rodrigo y Gabriela – Dirty Pretty Things – My Chemical Romance و Billy Clyro برای حمایت از میوز در شب های اول و دوم دعوت کرد. پس از اجراهای ویمبلی , میوز تور خود را با چند توقف در شهر های موناکو و پاریس ادامه داد.
میوز از گذشته تا کنون | آمرزش
آمرزش |Absolution
پس از ماه ها آزمایش – ضبط و میکس , آمرزش (Absolution) که سومین آلبوم میوز است در تاریخ 29 سپتامبر 2003 منتشر شد که با تحسین فراوان منتقدین روبرو شد. آمرزش به عنوان یک ترکیب از موسیقی کلاسیک و هارد راک شناخته شد که نمود ان را در آهنگ هایی چون Butterflies and Hurricanesو Ruled by Secrecy میشد دید. بر خلاف آلبوم های پیشین , آمرزش با یک تم سیاه و آخرالزمانی همراه بود که به نوعی یک واکنش به شرایط آن زمان بود. این زمینه در واقع حاصل تفکر ادامه دار مت در زمینه هایی چون تئوری توطئه – آینده نگری – علم و فراواقعی بود. منشا تفکرات تئوری توطئه متیو از کشته شدن عموی او توسط نیروهای ارتش جمهوری خواه ایرلند نشات میگیرد.
در کنار انتشار آلبوم , میوز 2 تک آهنگ را منتشر کرد که یکی از آن ها Stockholm Syndrome بود که صرفا از طریق وبسایت میوز قابل دانلود بود و دیگری Time is Running Out بود که یکی از موفق ترین ها شد و به رتبه 8 در چارت آلبوم های انگلستان راه یافت. بلاخره میوز توجه رسانه های اصلی را به خود جلب کرد و با بستن قراردی جدید , میوز اولین تور بین المللی خود را آغاز کرد. با انتشار یک تک آهنگ دیگر (Hysteria) میوز سال موفقیت آمیز 2003 را بخوبی به پایان رساند. همچنین جوایزی هم از طرف کرانگ اواردز و کیو اواردز دریافت کردند. در آغاز سال 2004 , میوز با برقراری یک تور در استرالیا شروع خوبی داشت اما در ژاپن بود که کریس حلقه ازدواج خود را گم کرد که به سرعت توسط یکی از طرفداران به او بازگردانده شد. تور ها در کشور های آمریکا و فرانسه ادامه پیدا کرد. در خلال یک اجرای کوچک در شهر آتالانتا , متیو با برخورد گیتار به صورتش به شدت زخمی شد که باعث شد آهنگ Citizen Erased نیمه کاره رها شود. «اول کار اصلا چیزی حس نکردم. اما دیدم داره خون از دهنم میاد و داره همه جا میریزه. به سرعت به پشت صحنه رفتم و شروع کردم به خون سرفه کردن. در وحله اول بخیه ها روی صورتم بود اما حالا داره به سمت لب هام تغییر جا میده ! » . دوم هم از نقطه نظر خودش میگوید : » از همون اول فهمیدم که باید خیلی بد بوده باشه چون همه جا خون پاشیده بود«.
مت به موقع بهبود پیدا کرد تا بتوانند به تور آمریکا ادامه دهند. این تور با یک توقف کوچک در فستیوال Coachella Valley Music و شهر های یوتا – تورنتو و ونکوور ادامه پیدا کرد. آمرزش در آمریکای شمالی به موفقیت و اعتبار بسیاری دست یافته بود که کمتر از گروه های بریتانیایی دیده شده بود. Sing for Absolution با انتشار خودش به چارت 20 آهنگ برتر دست یافت که موفقیت خوبی برای آن بود. در خلال تور , مت یکی از علایقش را بروز میدهد. پوکر . «من خیلی از بازی ذهنی پوکر خوشم میاد. من نسبت به اون دوتا (دوم و کریس) بیرحم ترم و واسه همینه که همیشه پولشونو میبرم. این میتونه خسته کننده هم باشه. توی بارسلون به یک کازینو رفتم و با چند تن از حرفه ای ها شون بازی کردم و چیزی حدود 500 یورو برنده شدم. شما برنامه پوکر کانال 4 رو میبینین یا نه ؟ من دوست دارم توی اون برنامه باشم اما شرط از 1500 یورو شروع میشه که من هنوز اونقدر خوب نیستم که بتونم این ریسک رو بکنم«.
میوز تور عظیم اروپایی خودش را با فستیوال هایی چون راک ام رینگ و راک ایم پارک آلمان ادامه داد. در 27 جوئن 2004 , میوز فستیوال گلاستونبری را اجرا کرد. این یکی از بهترین ها بود که با آهنگ خاطره انگیز Stockholm Syndrome به پایان رسید. متیو این کنسرت را اینگونه توصیف میکند : » بهترین اجرای زندگیمون بود«. اما متاسفانه پس از پایان کنسرت پدر دومینیک هاوارد بر اثر حمله قلبی درگذشت. مت میگوید :» مرگ بیل هاوارد یک ضربه بزرگ بود. کنسرت یک دست آورد بزرگ بود اما با این اتفاق خیلی سورئال بود. نمیشد باورش کرد. ما یک هفته تمام سعی کردیم دوم رو آروم کنیم و حمایش کنیم. فکر کنم دست کم خوشحال بود که پدرش تونست اجرای پسرش رو ببینه.» دوم با حمایت اطرافیان به عرصه موسیقی بازگشت و به تور خود ادامه داد. تک آهنگ بعدی گروه Butterflies and Hurricanes نام گرفت که به یاد پدر دومینیک تقدیم شد.
با ادامه یافتن تور در آمریکا , کریس از ناحیه مچ دست مصدوم شد. اما آن ها مورگان نیکولز (Morgan Nicholls) نوازنده باس گروه The Streets را جایگزین کریس کردند که این فرصتی برای کریس شد تا در پشت کیبورد قرار بگیرد و کار بک ووکال را انجام دهد.در خلال این تور ها میوز جوایزی همچون «بهترین گروه در اجرای زنده» از کیو اواردز و همچنین 2 جایزه از جشنواره موسیقی ام تی وی برای «بهترین گروه آلترناتیو» و «بهترین گروه ایرلندی/بریتانیایی» را بدست آورد.
با شروع سال 2005 مت در منطقه پادشاهی بوتان (نزدیک تبت) در تعطیلات بسر میبرد و کریس و دوم جایزه بهترین اجرای زنده را تحویل گرفتند. آن ها جایزه ان ام ای را هم در همین زمینه بردند که مجموع جوایز سال 2005-2004 را به عدد خیره کننده 7 رساند. میوز با اجرای چندین تور در ماه آپریل به اجرای های خود در آمریکا ادامه داد و در همین زمان بود که آهنگ Stockholm Syndrome برای آمریکا به صورت ویدیو کلیپ در امد. میوز تور خود را با پایانی حماسی در اجراهای لایو 8 (Live 8) به پایان رساند که در پاریس برگذار شد که البته در اصل قرار بود در لندن به اجرا در آید. پس از مدت کوتاهی یک مجموعه از ویدیو کلیپ های میور در فرانسه منتشر شد و در همین منوال بود که بلاخره توانستند آلبوم منشا تقارن را در آمریکا منتشر کنند. مسئولیت انتشار آلبوم به کمپانی وارنرز (Warner Music) واگذار شد.
پس از یک استراحت طولانی , میوز شروع به ضبط چند کار جدید کرد. آلبوم چهارم توسط ریچ کاستی منتشر شد که در ابتدا در کشور فرانسه ضبط میشد اما به دلیل برخی اختلافات با مدیریت – خفاش ها و ارواح (!) , تصمیم گرفتند به استودیو ضبط در نیویورک بروند. به مانند آمرزش , گروه بدون هیچگونه ضرب العجلی شروع به ضبط کرد. این یک زمان ایده ال بود تا دست به کاری متفاوت بزنند. طبق گفته های کریس , آن ها در هر برهه زمانی تنها بر روی یک آهنگ متمرکز بودند و در صورتی که ان را می پسندیدند , نگه میداشتند. در خلال ضبط , میوز یک دی وی دی دیگر را تحت نام تور آمرزش (Absolution Tour) منتشر کرد که کمی تغییرات را نسبت به مدل قبلی شامل میشد. این تغییرات شامل اضافه شدن کنسرت های دیگر نیز میشد. در این زمان آمرزش به فروش میلیونی خود در سرتاسر اروپا ادامه میداد.
——
Mahyar.Muse@Gmail.com
میوز از گذشته تا کنون : شوبیز و منشا تقارن
شوبیز (Showbiz)
شوبیز از طرف منتقدین محلی نظرات مختلفی رو به خودش اختصاص داد. طبق نظر آن ها , شوبیز خیلی شبیه هنرمندانی چون کوئیین – جف باکلی یا ریدیو هد بود اما این مانع موفقیت بین المللی آن ها نشد. Muscle Museum و Sunburn به عنوان تک آهنگ های موفقیت آمیز ظاهر شدند و Unintended اولین آهنگی بود که به 20 آهنگ برتر دست یافت. شوبیز نشان دهنده سبک اغراق آمیز میوز بود و نوع سبک احساسی شان را نیز نشان میداد. برخی از آهنگ هایشان همچون Sunburn به سختی هایی که در زمان ثابت کردن خودشان متحمل شده بودند , اشاره میکند و از نظر نغمه به مباحثی چون عشق و موسیقی نیز اشاره دارد. شوبیز به موفقیتی متوسط دست یافت و بیش از 700 هزار نسخه فروش داشته که همچنان ادامه دارد.با موفقیت شوبیز , میوز در فستیوال های بزرگ ورود پیدا کرد که شامل فستیوال گلاستونبری نیز میشد که برای آن ها دیسک طلائی را به ارمغان آورد (به خاطر فروش آلبوم). در کنار فستیوال هایی چون گلاستونبری و ریدینگ , تورهای اروپا – استرالیا و ژاپن نیز ادامه پیدا کرد. آن ها یک سال موفق را پشت سر گذاشتند که با انتشار شوبیز در فرانسه همراه بود. آن ها برای رقابت در جایزه «بهترین گروه تازه کار» در بریت اواردز نامزد شدند و همان جایزه را در جشنواره ان ام ای بردند. با موفقیت آلبوم آغازین میوز , آن ها توانستند طرفداران عظیمی را در اروپای غربی به خود اختصاص دهند. پس از یک سال تور در اروپا , میوز به استودیو بازگشت تا آلبوم دوم خود را ضبط کنند. جان لک بار دیگر برای ضبط آلبوم به آن ها پیوست تا در کنار دیوید بوتریل (David Botrill) اوریجین او سایمتری (Origin Of Symmetry) را منتشر کنند. آلبوم دوم آن ها خط مشی جداگانه ای را دنبال میکند. مت اینگونه توضیح میدهد که : «موقعی که آلبوم اول رو ضبط کردیم , چند کنسرت محدود تو کارنامه داشتیم. و ما یاد گرفتیم که چجوری بتونیم در کنار گروه های دیگه تور بزاریم و از چگونگی اجرای اون ها چیز یاد بگیریم. اگر در خلال اون تور ها به ضبط بپردازی این احتمال میره که خیلی شبیه به اون ها بشی برای همین کمی در این مورد حساس بودم. ما حتی از استخوان و دیگر ابزار عجیب و غریب دیگر برای استفاده در آلبوم بکار بردیم که خیلی فضای اتمسفری داشت «.
منشا تقارن (Origin Of Symmetry)
آلبوم منشا تقارن در تاریخ 18 جوئن 2001 منتشر شد که با تحسین منتقدین مواجه شد. آهنگ Plug in Baby اولین تک آهنگ آلبوم بود که در چارت کشور ها رتبه 11 را بدست آورد که تا آن زمان بالاترین رتبه را داشت. دومین تک آهنگ آن ها New Born نام داشت که در 20 آهنگ برتر چارت ها وارد شد. و در نهایت آلبوم در جایگاه سوم چارت ها قرار گرفت.
منشا تقارن میتوانست تاثیر بزرگی را در موسیقی آمریکا بگذارد اما کمپانی ضبط مارویک به نوع صدای باریک بکار رفته در آلبوم ایراد گرفت که از نظر آن ها پتانسیل محبوب شدن نداشت و از میوز خواست تا پیش از انتشار آلبوم در آمریکا , چند آهنگ را تغییر دهند. متیو بلامی که این را یک توهین میدانست از مارویک جدا شد و از خیر بازار آمریکا گذشت. منشا تقارن بسیار سنگین تر و تاریک تر از شوبیز بود و نوع نوازندگی پیانو متیو بلامی که نشات گرفته از بزرگانی چون راخمانینف و شوپن بود به همراه ریف های سنگین گیتار , خود یک نوع نماد برای آلبوم بشمار میرفتند. این آلبوم شامل تجربه های نامتعارف متیو در نواختن سازهایی چون ارگان کلیسا بود.
انتشار این آلبوم با چند جایزه همراه بود که میتوان به «بهترین گروه بریتانیایی» در کرانگ اواردز (Kerrang Awards) اشاره کرد و همچنین کاندید شدن برای 3 کیو اواردز (Q Awards) که شامل «بهترین آلبوم» – «بهترین گروه در اجراهای زنده» و «بهترین تولید کننده» میشد. انتشار این آلبوم با تور های گسترده و عظیمی همراه شد که از استرالیا و ژاپن گرفته و تا آلمان- فرانسه و اتریش ادامه یافت. میوز 2 تک آهنگ دیگر را تا پیش از انتشار آلبوم بعدی منتشر میکند که شامل Bliss و یک سینگل دولبه تحت نام Hyper Music / Feeling Good است. در اول جولای 2002 , میوز یک آلبوم دو دیسکه منتشر کرد که شامل آهنگ های B-Side و ورژن های اجراهای زنده برخی آهنگ ها میشد. در این میان یک دی وی دی از اجراهای زنده میوز و مستند ها و پشت پرده میوز منتشر شد که متیو در مورد آن اینگونه توضیح میدهد :» در مراحل پایانی تور منشا تقارن , ما بزرگترین کنسرت خود را در پاریس انجام دادیم. حس مون این بود که داریم بزرگترین کنسرت زندگی مون رو انجام میدیم. شوبیز یک کار سخت و طاقت فرسا بود که شک های زیادی رو به همراه داشت اما ما آلبوم دوم رو با خیال راحت ضبط کردیم و در خلال تور های خودمون اون رو کاملش کردیم. ما برای ضبط مستند ها یکی از دوستامون رو که به تازگی شغلش رو از دست داده بود رو دعوت کردیم تا پارتی رو ضبط کنه. فکر میکردم دیگه این اتفاق نمیافته که آزاد باشی و هر کاری که دلت میخواد بکنی. فکر میکنم خیلی ها هستند که به قصد شهرت وارد یک گروه موسیقی نمیشن اما دلیل این خواستن اینه که میخوایم از محدودیت هایی که جامعه بر ما تحمیل میکنه و از اون قید و بند ها رها شیم. این تجربه من در اون زمان بود«.
اسم این آلبوم Hullabaloo نام گرفت که موفقیت نسبی رو به همراه داشت. میوز آن سال بسیار موفق را با بردن جایزه “بهترین گروه در اجرای زنده» در جشنواره کرانگ به پایان رساند که با فروش 1.3 میلیون کپی , بیش از پیش نام آن ها بر زبان ها افتاد.
میوز یک وقفه دیگر در تور خود ایجاد کرد و بر روی آلبوم سوم متمرکز شد. این بار اما جان لک از پروسه تولید آلبوم کنار گذاشته شد و با پاول ریو (Paul Reeve) – جان کورنفیلد (John Cornfield) و ریچ کاستی (Rich Costey) همکاری کردند. مت در مورد کار با ریچ کاستی اینگونه توضیح میدهد :» اون کسی بود که از همون اول هم دوست داشتیم کارهای راک رو باهاش ضبط کنیم. او قبلا کارهای خیلی بزرگی رو برای گروه هایی چون Audioslave – Rage Against The Machine – The Mars Volta انجام داده بود و در عین حال برای ما دیسک کارهای خودش با افرادی چون فیلیپ گلس و فیونا اپل رو میفرستاد تا ما رو قانع کنه که خودش باید آلبوم سوم رو به طور کامل تولید کنه. ما آهنگ Apocalypse Please رو به صورت خشن تر بازنوازی کردیم که به نظر ما بهتر اومد. در نهایت میشه گفت که اون خیلی خوب روی آلبوم کار کرد و خیلی خوب هم کار میکس رو انجام داد. اون دقیقا متوجه شد که ما چه چیزی رو میخواستیم به دست بیاریم. نکته اصلی در مورد ریچ این بود که اون در تکنیک ضبط بسیار دقیق بود. هر تکه از ساز باید 10 میکروفون میداشت و همگی هم به صورت میلیمتری کار گذاشته شده بودن. یادم میاد که داشتم یک روز کامل گیتار میزدم و ریچ اون بیرون داشت با یه وسیله مقدار صدا رو اندازه میگرفت که همت زیادی هم بخرج میداد. اون کوچیکترین تغییرات رو هم از قلم نمینداخت«
آلبوم سوم بسیار امیدوارانه شروع شد اما با اتفاقاتی که برای آمریکا و انگلیس افتاد و با حضور نظامی اون ها در عراق و خلیج , این همه چیز رو عوض کرد. مت میگوید :» ما با یک ارکستر کامل شروع کردیم و سعی کردیم با تمام تجهیزات به کار ادامه بدیم. دو تا کار در همین مایه انجام دادیم اما به ناگه تمرکز خودمونو از دست دادبم. ما تصمیم گرفتیم که به پله اول برگردیم. چند تا از آهنگ ها رو دوباره ضبط کردیم و کمی صدای ارکستر رو پایین آوردیم. این باعث شد که یه مقدار خشن تر به نظر بیان. از دید کلی اگه بخوایم نگاه کنیم , دنیا در پایان اون سال داشت عوض میشد. فکر نمیکنم که ما یک گروه سیاسی باشیم اما فکر کنم نمیشه این مسائل رو نادیده گرفت. فکر کنم یک تم آخرالزمانی بر تمام تراک ها سایه انداخته. وقتی که ما آلبوم رو ضبط میکردیم , جنگ عراق هم در حال اتفاق بود و در عین حال اخبار اون رو هم دنبال میکردیم. مسیر کاری ما در میانه کار به طور کلی عوض شد. در مورد آلبوم باید بگیم که مردم دیگه حس اعتماد خودشون رو از دست داده بودن و دیگه به نهاد های قدرت اعتمادی نداشتند. من دارم از سر حد ترس حرف میزنم و تا حدی هم در مورد پایان دنیا میگم«
مت در مورد تغییراتی که این آلبوم نسبت به منشا تقارن و شوبیز داشت اینگونه توضیح میدهد :» در قدیم سعی داشتم که چند لایه گیتار ضبط کنم اما اینبار سعی کردم که یک لایه گیتار داشته باشم اما قدرتمند و بی نقص باشه. برای مثال در آلبوم قبلی و در آهنگ های چون Citizen Erased و Micro Cuts , از چندین و چند لایه گیتار استفاده کرده بودم. اما موقع اجرای زنده مجبور بودم که اون ریف ها رو ساده کنم و اون ریفی رو بنوازم که اصلی تر و قدرتمند تره. برای همین تو این آلبوم به جای ضبط چند لایه تصمیم گرفتم که این اجزا رو قبل از قرار دادن در آلبوم آزمایش کنم«
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
نگاهی به 3 آهنگ منتشر شده میوز
خوب خوب خوب. باید همین الان بگم که خیلی مشتاقم تا آلبوم جدید رو بشنوم. برای اینکار باید تقریبا 1 ماه دیگه صبر کنیم. اما با 3 آهنگی که تا حالا روبرو شدیم میشه گفت آلبوم جدید امیدوار کننده خواهد بود.
Unsustainable
اولین آهنگی که از آلبوم جدید منتشر شد در تریلر آلبوم هم بکار رفت که Unsustainable نام داره. این آهنگ تقریبا بیکلامه و مبحث انرژی رو مد نظر قرار داده. فضای کلی آهنگ بسیار پر انرژیه که میشه گفت به نوعی حماسی. آلبوم جدید هم یک اثر راک حماسی خواهد بود. در مجموع میوز خیلی تراک بی کلام نداشته و این یکی بسیار به دل میشینه. اما برای من یک آهنگ کامل به حساب نمیاد. اما نمیشه امتیاز پایین هم بهش داد.
امتیاز : 6/10
Survival
دومین آهنگی که به گوشمون خورد آهنگ Survival بود که بسیار به دل میشینه. هر چند اوایل آهنگ تا حدودی به I Belong To You شبیه اما به سرعت خودشو جدا میکنه و یک تراک جذاب و خوب رو ارائه میده. این آهنگ تا اینجا از نظر من بهترینه.
امتیاز : 7/10
Madness
این آهنگ چندان به دلم ننشست. و در عین حال خیلی دیر اوج میگیره. بخش پایانی آهنگ رو دوست دارم و جالبه برام که آلبوم بیشتر بر اساس احساسات اعضا بنا شده. و این یعنی بدون هیچ ترسی خودت باشی و بیشتر خودت رو بیان کنی و از ایجاد فضای جدید واهمه ای نداشته باشی.
امتیاز : 5/10
میوز از گذشته تا کنون : اولین اجرا
اولین اجرا
«اولین اجرای ما شبیه به گروه کیور بودش (The Cure) چون ما سعی کرده بودیم خیلی شبیه سبک گوث راک باشیم و موهامونو هم مشکی کرده بودیم. گروه رو Rocket Baby Dolls میدونستیم و اون موقع میوز در کار نبود. این تنها باری بود که این شکلی ظاهر میشدیم و در دفعات بعد شکل آدم تری به خودمون گرفتیم ! » متیو اینگونه اولین تجربه اجرای خود رو شرح داد. اغلب از میوز میخواستند که آهنگ های دیگران را اجرا کنند که این نفرت شان را به همراه داشت. آن ها میخواستند که موسیقی خودشان را اجرا کنند که نیازمند کنسرت های زیادی بود. در اکتبر 1995 دنیس اسمیت که مالک استودیو ضبط موسیقی در انگلستان بود آن ها را در دهکده کورنوال برای اولین بار کشف کرد. او در مورد خلاقیت متیو میگوید : » متیو طیف فکری شگفت انگیز و متغیری داره. او یک ذهن بسیار خلاق و پر تخیلی داره که در همون دوران اولیه هم میشد دید. همیشه همه چیزو به چالش میکشید و وارد بحث هایی میشد که برای یک آدم بالغ 20 سال طول میکشید که به نقطه نظر مشترکی باهاش برسه. مغز یک آدم بالغ بر تن اون جوون بود «.
اسمیت به او زمان آزاد و مجانی داد تا در استودیو خودش کار ضبط انجام دهد. از همین طریق توانستند یک ای پی (EP) هم ضبط کنند که با آن توانستند طرفداران زیادی را در انگلستان به خود جلب کنند. این همچنین باعث شد که مجلات و رسانه های مختلف به آن ها توجه نشان بدهند که در این میان ان ام ای (NME) هم مستثنا نبود. در نتیجه اسمیث یک شرکت تولیدی ضبط موسیقی را تحت نام تست میدیا (Taste Media) تشکیل داد که اختصاصا برای میوز بود.
علیرغم موفقیت میوز , بسیاری از شرکت های ضبط موسیقی مشتاق کار با میوز نبودند. طبق نظر آن ها , میوز خیلی به ریدیوهد شبیه بود اما با تمام وجود , چند تور برای میوز در آمریکا در نظر گرفته شد که توانست نظر کمپانی ضبط ماوریک Maverick را جلب کند که متعلق به مدونا بود. مارویک بعد از آن یک قرارداد با میوز بست تا در شب کریسمس سال 1998 برایشان اجرایی داشته باشد. با بازگشت شان از آمریکا , تست میدیا چند قرارداد ضبط با کمپانی هایی در اروپا و استرالیا ترتیب داد. بنابراین آن ها یک ای پی دیگر را اماده کردند که Muscle Museum نام گرفت که توانست نام آن ها را بیشتر بر سر زبان ها بیاندازد. جان لک (John Leckie) که آلبوم های گروه هایی چون ریدیوهد – استون روز و ورو را تولید کرده بود برای ضبط آلبوم شوبیز (Showbiz) به آن ها ملحق شد. در نتیجه اولین آلبوم میوز در 4 اکتبر 1999 در سرتاسر دنیا منتشر شد که دو تک ترانه Uno و Cave به موفقیت های بزرگی دست یافتند .
—-
پایان بخش سوم
بخش بعدی : عصر شوبیز – منشا تقارن
میوز از گذشته تا کنون : شکل گیری میوز
شکل گیری میوز
دوم برای گروه Carnage Mayhem درامز میزد که با مت آشنا شد. تا آن زمان مت هنوز گروه ثابت خود را پیدا نکرده بود. چیزی طول نکشید که مت توسط دوم به گروه شان راه پیدا کرد. در همان زمان بود که کریس با آن دو آشنا شد. در همان منوال کریس برای گروهی دیگر درامز میزد. با گذشت زمان گروه مت و دومینیک از هم پاشید و آن ها بیش از پیش به نوازده باس نیاز پیدا کردند. خوشبختانه کریس پذیرفت که درامز را کنار بگذارد و گیتار باس بنوازد. کریس در مورد این آشنایی میگوید : » من مت و دوم رو از چند سال پیش میشناختم چون توی یک مدرسه بودیم و اونا هم ردیف جلوی من مینشستند اما بیشتر مواقع توی شهر میدیدم شون. بعد یکهو از ناکجا , چندین و چند گروه موسیقی توی شهر سر در آوردن و همه میخواستن گیتار بزنن و ستاره راک شن. من توی گروه بودم و مت و دوم هم توی یک گروه دیگه. گروه اونا داشت خود زنی میکرد و گروه ما هم داشت از هم میپاشید برای همین ما با هم گروه تشکیل دادیم «.
بعد ها نام گروه را عوض کردند اما قبل از آن در یک رقابت بین گروه های موسیقی شرکت کردند. «یادم میاد اولین کنسرتی بود که ما در اون اجرای اصلی مون رو داشتیم » مت ادامه میدهد که : » ما تنها گروه راک واقعی بودیم. بقیه یا پاپ بودن یا فانک پاپ. یه جور تو مایه های جمیروکوای. میدونستیم که هیچ شانسی برای بردن نداریم. ما بهترین نبودیم و باید یه جوری خودمون رو جا میدادیم. برا همین بهترین تلاشمون رو کردیم و از اون حس متفاوت بودن مون برای بهتر بودن استفاده کردیم. روی صحنه با آرایش عجیب غریب حاضر شدیم و خیلی خشن بودیم. همه چیزو شکستیم و اومدیم پایین. برای ما اون نگرش و علاقه اهمیت بیشتری داشت و برای همین هم برنده شدیم. فکر کنم این پیروزی از نظر روحی روانی مارو خیلی عوض کرد و نگرش مون رو نسبت به خودمون بهتر کرد. ما فکر میکردیم که میبازیم اما برنده شدیم. ما متوجه شدیم که احساس و اون موجی که ایجاد میکنیم به همون اندازه که تکنیک نوازندگی اهمیت داره , مهم هست. و ما این نکته رو کشف کردیم که موسیقی یعنی احساس.»و در این زمان بود که گروه میوز نام گرفت.
چگونگی شکل گیری میوز
طبق نظر مت – دوم و کریس , نامگذاری میوز به خاطر این بود که خیلی کوتاه بود و بر روی پوستر هم خوب می نشست. انتخاب زمانی انجام شد که یکی از اهالی شهر دلیل این همه گروه موسیقی رو به خاطر این توصیف کرد که میوز (الهه شعر و موسیقی) بر روی شهر در حال جولان است.
—
پایان بخش دوم
بخش بعدی : اولین اجرای گروه
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
میوز : از گذشته تا کنون
در این سری مطالب سعی دارم که یک مروری بر زندگی نامه گروه میوز و توالی آلبوم ها داشته باشم. برای همین خالی از لطف نیست که پیش از انتشار آلبوم جدید , یک مروری بر روند و سیر پیشرفت میوز داشته باشیم. این شما و این هم بخش آغازین زندگی نامه میوز !
منبع : MuseWiki
—–
کودکی
متیو , کریستوفر و دومینیک از دوران کودکی با هم دوست و رفیق بودند که در تینماوث شهر دیوون با هم آشنا شدند. شهر تینماوث برای متیو چندان جای مناسبی برای زندگی نبود. خودش اینگونه میگوید که : » تنها زمانی که شهر زنده میشد موقعی بود که گردش گرا برای تفریح از لندن به اونجا میومدن. وقتی تابستون تموم میشد همه شون میرفتن و زندگی رو هم با خودشون میبردن. دوستام یا معتاد بودن و یا به طرف موسیقی میرفتن اما من به سمت دومی رفتم و بلاخره ساز زدن رو یاد گرفتم. اینجوری شد که ازش فرار کردم. اگر نه به خاطر گروه موسیقی نبود که من خیلی زودتر به سمت مواد میرفتم. «
متیو بلامی
تمام اعضای گروه اصالتا از تینماوث نیستند. مت در تاریخ 9 جوئن 1978 در کمبریج به دنیا آمد. مادرش مارلین جیمز بود و پدرش , جورج بلامی نوازنده گیتار ریتم گروه راک انگیلیسی تورنادو (The Tornados) بود که در واقع اولین گروه انگلیسی بودند که در آمریکا آهنگ شان به رتبه یک دست یافته بود. زمانی که مت 10 ساله بود به تینماوث نقل مکان کردند. وقتی که مت 14 ساله شد , پدر و مادرش از هم جدا شدند. مت میگوید : » توی خونه مشکلی نداشتیم و از طبقه متوسط بودیم و از نظر مالی هم خوب بود اوضاع مون. همه چی تا موقع 14 سالگیم خوب بود. فکر کنم تا اون سن هر چی که میخواستم رو بهم میدادن. آره. اما یکهو همه چی عوض شد – پدر و مادرم جدا شدن و من با مامان بزرگم زندگی میکردم که پول زیادی هم در کار نبود. تا سن 14 سالگی همونطور که موسیقی در خانواده مون جریان داشت , بخشی از زندگی منم بود. پدرم نوازنده موسیقی بود و گروه داشت. اما تا زمانی که پیش مامان بزرگم نرفتم , به موسیقی روی خوش نشون ندادم چون دیگه واسم مثل یه نیاز بود. «
مت پیش مادر بزرگش رفت که به او در یافتن مسیر موسیقی اش کمک بزرگی کرد. مت از سن 6 سالگی پیانو مینواخته اما در غیاب والدینش به ساز گیتار روی آورد. برادر بزرگتر و والدینش آخر شب ها با صفحه احضار ارواح بازی میکردند تا بتوانند با ارواح مردگان ارتباط بر قرار کنند. پس از طلاق , متیو این داستان ارواح را برای دوستان خود تعریف میکرد. «خیلی جذاب بود که برای بچه های 10 ساله از روح حرف بزنی چون خیلی ازش میترسیدن اما من اصلا نمیترسیدم اما با ترسیدن شون حال میکردم. ولی بیش تر از این نسبت به این موضوع علاقه نشون ندادم. » اما وقتی یکی از احضار شدگان , اولین جنگ خلیج را پیشگویی کرد نظرش عوض شد. » نظرم به طور کلی عوض شد. من فکر میکنم این چیزی جز ضمیر ناخودآگاه شما نیست که حرف میزنه. این واقع نگرانه تر از اونیه که فکر کنید دارید با کسی که قبلا مرده , دوباره ارتباط برقرار میکنین «.
–
کریس ولستنهلم
اما کریس در تاریخ 2 دسامبر 1978 و در روترهایم یورکشایر به دنیا امد.وقتی که 11 ساله بود خانواده اش به تینماوث نقل مکان کردند. مادرش به طور معمول صفحه های موسیقی می خرید که او را به نواختن گیتار تشویق میکرد. بعدها او به نواختن درامز برای یک گروه پست پانک مشغول شد. او برای مت و دوم شروع به نواختن باس کرد که از داشتن 2 نوازنده باس به ستوه آمده بودند.
دومینیک هاوارد
دوم در 7 دسامبر 1977 در استاکپورت ( واقع در منچستر ) به دنیا آمد. خانواده او در 8 سالگی اش به تینماوث مهاجرت کردند. او در 11 سالگی نواختن درامر را یاد گرفت.
—-
پایان بخش اول
بخش بعدی : شکل گیری گروه و اولین اجرا
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
ترجمه نغمه | Survival
این اولین آهنگی است که از آلبوم جدید میشنویم. من که به شخصه ازش خیلی خوشم اومد. فضای آهنگ هم دوست داشتنیه. اطلاعات بیشتر رو در پایین میبینید
|
|
|
|
|
|
SONG : Survival DOWNLOAD—— SURVIVAL Race, life’s a race And I’ll light the fuse You won’t pull ahead And i’ll give you my strenght And i won’t fogive, vengance is mine I’m gonna win Race, it’s a race And i choose to survive And i’ll refill my strenght Fight! Fight! Fight! Fight! Yes i’m gonna win |
|
برسی آهنگ میوز | Survival
خوب بعد از یک ماه از انتشار پیش نمایش آلبوم جدید میوز بلاخره چشم ما به جمال یکی از تراک های آلبوم قانون دوم افتاد . این تراک تحت نام Survival هستش که در برنامه رادیویی بامیزبانی زین لو پخش شد. این تراک در المپیک 2012 لندن هم یکی چند تراک تایید شده است.
برسی آهنگ :
نغمه آهنگ حول محور تلاش و برنده شدن قرار داره. در واقع یک جوری حال و هوای بسیار امیدوارانه داره که انگار اصلا برای مسابقات ورزشی چون المپیک ساخته شده ! . وقتی متیو میگه : «من برنده خواهم شد» واقعا این حس بخوبی و تمام نیرو به شنونده برخورد میکنه و اونو تحت تاثیر قرار میده. از نظر فرم آهنگ باید بگم که تا حدی میتونیم رگه هایی از آهنگ I Belong To You رو مشاهده کنیم. همون ضرب ها – همون ریتم اولیه اما در عین حال تونسته تفاوتی رو ایجاد کنه که نشنه اونو تکراری دونست.
به نظر من اگر 80 درصد آلبوم مثل این آهنگ جدید باشه و خلاقانه باشه میتونیم بگیم آلبوم موفقی در پیش خواهد بود.
دانلود آهنگ
——
Mahyar.Muse@Gmail.Com
برترین سینگل های میوز
کلا گروه میوز در زمینه کلیپ های تصویری بسیار خوب بوده. همیشه ازش ویدیو کلیپ های خیلی خوبی دیدیم. چیزی که در لحظه اول منو عاشق میوز کرد دیدن کلیپ Sing For Absolution بود که بسیار تاثیر گذار بوده و هست. ویدیو Bliss هم به نظر من یکی از ویدیو های کلاسیک میوزه اما به جرات باید گفت Hysteria سرآمد همه است.
HYSTERIA
این ویدیو در واقع الهام گرفته شده از فیلم The Wall پینک فلوید هست. اما دلیلی که هیستریا اول از همه است اینه که به بهترین نحو ممکن اون حس موسیقی رو تونسته با تصویر ادغام کنه. حس انزجار – خشونت – هیجان – خیانت و حالات روانی که با تمام مهارت ترکیب شده اند.
Sing For Absolution
وقتی که بلامی در لحظه سقوط فضا پیما با صدای بلند فریاد میزنه که : گناهان ما آمرزیده نخواهد شد و روح مان از خاک سر بر نمیاورد.. اون وقت هست که میشه چشمان یک بی ایمان رو دید که حتی در لحظه مرگ هم از باور خودش عقب نشینی نمیکنه. این دقیقا همون حسیه که با دیدن این کلیپ به بیننده منتقل میشه. یک جور حس آخر الزمانی.
Time Is Running Out
آیا میشد بهتر از این سیاستمداران رو به سخره گرفت ؟ اینکه دیگه زمانی واسمون نمونده و انگار کسی هم کاری نمیکنه. پس شما بهتره مثل هرزه ها رقص کنین. بهتره با خودکار تون ور برین. بهتر منتظر دستور بالا تر از خودتون باشین چون همه تون عروسک هایی بیشتر نیستین… به جرات با دیدن ویدیو Time Is Running Out آدم تحت تاثیر قرار میگیره و به نقش واقعی سیاستمداران پی ببره !
Bliss
این آهنگ برای من یک نماد از سبک کلی میوزه. اگر به من بگن میوز یعنی چه ؟ میگم Bliss روح میوزه. اما چه بهتر که این آهنگ با انرژی خوبی که در خودش داره ترکیب بشه با یک سقوط آزاد توسط بلامی. البته از نظر فیزیکی ممکن نیست اما برام جالبه که بشه از هسته یک کره هم گذشت و از اون طرف سر در آورد !
Stockholm Syndrome – US Version
این آهنگ به اندازه کافی هوی هست اما این نسخه ازStockholm Syndrome واقعا معرکه است. مجری برنامه گروه میوز رو معرفی میکنه و میوز در عرض یک چشم بهم زدن کل استودیو رو به دیوانه خانه تبدیل میکنه . البته کاری که همیشه با روان همه میکنه…
Sunburn
گفته میشه متیو بلامی بر سر مادرش فریاد میزنه. و اون بچه کوچیک هم کودکی خودشه. اوج این کلیپ لحظه شکسته شدن آینه است. همون آینه ای که همیشه نماد حقیقت بوده و هست
Invincible
بهتر از این نمیشد یک ویدیو برای این آهنگ ساخت. ویدیو داستان نبرد خبر و شر هستش. جایی که بشر بر نیروهای شیطانی غلبه میکنه و در نهایت دیو بزرگ رو شکست میده. همین دیو رو به شکل خرس در ویدیو Uprising میبینیم. لحظه حمله نیروی هوایی و جنگنده ها به اهریمن منو به یاد حمله ناتو به معمر قذافی میندازه !
Knight Of Cydonia
این ویدیو هم به نوبه خودش داستان قوی داره. اصلا کل کلیپ یک داستان. که مضمون غرب وحشی و حال و هوای کابوی رو زنده میکنه.
Plug In Baby
قبل از اینکه میوز رو بشناسم این ویدیو کلیپ رو چند بار دیده بودم. هر چند تکنیک های کلیپ الان از نظر فنی کمی قدیمی شده اما هم چنان خاطره انگیزه.
Unintended
بهتر از این نمیشد این آهنگ عاشقانه رو به کلیپ تبدیل کرد. برتری این کلیپ در انتقال اون حس گنگ و پاک عشق به طرف مقابله. آرامشی که با دیدن تصویر دو چندان میشه
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
خبر : آلبوم جدید میوز «قانون دوم» نام گرفت
آلبوم جدید میوز در سپتامبر 2012 منتشر خواهد شد. این آلبوم که تحت نام رسمی The 2nd Law (قانون دوم) عرضه میشه تا حد زیادی از عناصر موسیقی سمفونیک بهره میبره.میوز بر وبسایت رسمی خودش پیش نمایش آلبوم جدید رو قرار داده که بر روی موضوع «انرژی» در دنیای امروز و تاثیرات اون بر زندگی بشر متمرکز شده. قانون دوم یک مبحث از 3 قانون حرکت نیوتون هستش و احتمالا عنوان آلبوم از این برداشت شده.
میوز پیش از این هم برموضوعاتی چون جنگ – سیاست و روابط انسانی انگشت گذاشته بود اما اگر همونطور که در پیش نمایش آلبوم پیداست , بر موضوع اقتصاد و انرژی تاکیید داشته باشه پس میتونیم بگیم که متیو بلامی فکر خودش رو بر موضوعات داغ روز ازجمله بحران اقتصادی متمرکز کرده.
به نظر جالب میاد ببینیم دیدگاه مت در مورد این موضوعات چیه و چجوری اون رو به موسیقی حماسی و آلترناتیو مختص به خودش تبدیل میکنه.
آلبوم جدید 17 سپتامبر 2012 منتشر خواهد شد.
—-
لینک های مفید :
تریلیر آلبوم جدید – یوتیوب
توضیحات بیشتر در میوز ویکی
گالری مراحل ضبط آلبوم جدید میوز
خوب باز هم یک سری عکس جدید روی سایت میوز قرار داده شده که گروه رو در حال ضبط آلبوم جدید در لوس آنجلس و لندن نشون میده.
امیدواریم که آلبوم , کار خوبی از آب در بیاد.
—
—
Mahyar.Muse@Gmail.com
آلبوم هایی که باید آن ها را آب طلا گرفت
آلبوم های خوب کم نیستند. اما آلبوم هایی که بی نقص باشند کمیاب اند. در همین راستا با یک نظر سنجی کوچک و همفکری دوستان مجازی و واقعی به لیستی 10 تایی از بهترین آلبوم ها در سبک راک رسیدم ( البته 10 تا در حد فضای وبلاگ وگرنه…..) که صد البته زیر مجموعه های اون رو هم در بر میگیره که هم زمان تونسته طیف متنوعی رو هم ایجاد کنه. متن پیش رو چکیده ای از نظرات همین دوستانی هست که ازشون درخواست کردم خیلی راحت حرف دلشون رو در مورد هر آلبوم بزنن و در ادامه خودم چند آلبوم اضافه کردم که مجموع اون ها به عدد ده رسید.
نکته : ترتیب قرار گرفتن آلبوم ها بر اساس برتری اون ها بر دیگری نیست
—————-
1| بردیا : MUSE – Absolution
آمرزش سومین آلبوم استودیویی میوز است که اوج تجربه های خدایگان موسیقی را رقم می زند . مضمون اصلی در تمامی بخش های آلبوم ، «پایان» است . هر لحظه وقت رو به اتمام است : لحظه مرگ یا در آخر الزمان . با آپوکالیپس ، آغاز می کند ! بلامی با موسیقی مکاشفه می کند . او هم مثل بتهوون می داند که موسیقی مکاشفه ای است عظیم تر از کل فلسفه ! در سرود آمرزشش به یاد تجربه هایی می افتد که دیگر تکرار نمی شوند و دست به ملودی های رومانتیک می برد ! دیگر تحمل نمی کند تا جایی که با نوازندگی دومینیک و کریس در هیستریا ما را به پرواز در می آورد . سپس ما را پند می دهد گاه در خاموشی مطلق و گاه در میان پروانه ها و طوفان ! این آشوب ناشی از تاثیر موسیقی کلاسیک دوره های رومانتیک و مدرن است که در آرپژ های پیانوی متیو بلامی متجلی شده است . او همواره به دنبال بی پایانی است حتی در پایان ! چیزهایی می شنود در حال مرگ یا در هنگام مشاهده کنترل شدن ذهن های ما ! هر بار که آمرزش را می شنوم حس پایان خودم را در بیان کلام و موسیقی میوز می بینم و موسیقی همین است : برانگیختن آنچه در ضمیر ناخودآگاه است . پایان
–
2| فرنوش : Anathema – Judgement
من زیاد خوب بلد نیستم بنویسم ولی…. Judgement آلبوم خشنیه . کلا بیشتر آهنگ هاش انگار گلایه میکنه مثل اینکه دلش پره ! مثلا تو Alternative 4 همه آهنگ ها دارن از درون اون طرف میگن اما این یکی رو در رو به طرف یورش میبره. این آلبوم وقتی که من کمی بهم ریخته باشم بهم آرامش میده. One last goodbye تاثیر گذار ترین آهنگیه که تا حالا شنیدم و دست من هم نیست ! فقط باید بگم یه بار تو خواب داشتم با حالت ناله میخوندمش که مامان اومد و از ترس بیدارم کرد – خیلی عجیب بود….
–
3 | سعید : Green Day – American Idiot
گرین دی را در سال 2004 تصور کنید: ده سال از عرضه موفق ترین آلبومشان – Dookie – گذشته، هر سه آلبومی که پس از آن منتشر کردند، کمابیش با استقبال سردی مواجه شده اند و آهنگ هایی که در این مدت برای آلبوم بعدیشان ضبط کرده بودند به سرقت رفتند. در این شرایط، آنها کاری نمی کنن جز اینـکه با نیم نگاهی به شرایط سیاسی آمریکا در آن زمان (شروع جنگ عراق و انتخاب دوباره جرج بوش) کت و شلوار به تن کرده و یک آلبوم اپرا راک به تمام معنا را خلق کنند که داستان های مینیمالیستی آن نشان دهنده شرایط اجتماعی جامعه آمریکا و دغدغه های جوانان آن در ابعاد کوچک است. تراک آغازین , نمایی کلی از آلبوم به شما می دهد و در ادامه در ترک 9 دقیقه ای ِ Jesus of Suburbia که خود متشکل از سه آهنگ مجزا است که به طرز هنرمندانه ای کنار هم گنجانده شده، با قهرمان (یا ضد قهرمان) آلبوم که خانه اش را به مقصد یکی از به ظاهر آرمانشهرهای آمریکا ترک می کند، آشنا می شویم. با شنیدن Holiday به اوج هیجان ممکن میرسید و درست پس از آخرین فریادهای بیلی جو آرمسترانگ در این آهنگ پا به Boulevard of Broken Dreams میگذارید که بدون شک زیباترین و احساسی ترین اثر در این مجموعه است. احمق آمریکایی شاید به اندازه Dookie نتوانسته باشد در دل طرفداران قدیمی گرین دی جا باز کند ولی بدون شک آغازگر دوران جدیدی برای این گروه پانک – راک بوده که با آلبوم موفق سال 2009 شان ادامه پیدا کرد.
–
4 | آریا : Radiohead – OK Computer
Ok Computer یکی از اثار بیاد ماندنی در موسقی راک به حساب می یاد ترانه ها رو نمی شه با یک بار گوش دادن به شکلی که باید, درک کرد و به نظر من برای درک هر ترانه باید ساعت ها وقت گذاشت نقطه قوت البوم سولو های جانی گرینود گیتاریست گروهه. در اخر باید گفت البوم فضای عالی داره و نماد بلوغ و قدرت ریدیوهده . خیلی از گروه ها این البوم رو سرلوهه کارشون قرار دادن .
–
5 | امیر : Linkin Park – Meteora
من بیشتر میتونم با جو و فضای آلبوم Meteora ارتباط بر قرار کنم. البته بیشتر به یک سری مسائل شخصی برمیگرده – مثلا Breaking The Habit و Somewhere I Belong و Numb خیلی روی من تاثیر گذار بودند بیشتر از اون چیزی که فکرشو کنین. ولی در عین حال یک جنبه نوستالوژی هم داره که منو به 8 سال پیش میبره که بهترین دوران زندگیمو باهاش سپری کردم. راستشو بخواین تا حالا با آهنگی گریه نکرده بودم ولی با Meteora خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم , انگاری دقیقا همون احساس منه که توسط چستر و مایک دارن بیان میکنن. اگر بخوام از لحاظ هنری بهش نگاه کنم باید گفت که این آلبوم یکی از بی نظیر ترین آلبوم هایی بوده که من شنیدم : آهنگ – نغمه – تنظیم – نوازندگی – وکال و ….
میدونین چیه ؟ هیچوقت برام خسته کننده نیست…. تک تک تراک هاشو دوست دارم !
—
6| Antimatter – Leaving Eden
انگار قراره امروز , یکی دیگه از اون روزای بارونی باشه
انگار قراره امروز , یکی دیگه از اون روزای بارونی باشه
انگار قراره امروز , یکی دیگه از اون روزای بارونی باشه….
باران همیشه هم نماد زیبایی نیست. ابرهای تیره… روزهای تاریک با بارش بی امان باران… درسته – میک موس هم در اولین آهنگ آلبوم Leaving Eden از همین باران بی امان گلایه میکنه. همون حس غمی که در تمام آلبوم نمود داره. به جرات کمتر آلبومی رو میشه پیدا کرد که تنها یک تم رو دنبال کنه و در عین حال خسته کننده هم نباشه. خیلی وقت ها در یک آلبوم آهنگ های ملایم و خشن با تمپو های مختلف نمود پیدا میکنن تا هر چه بیشتر طراوت آلبوم رو حفظ کنن. اما در آلبوم Leaving Eden این تنوع با ملودی های مختلف و در عین حال مرتبط با تم اصلی آلبوم , حفظ میشه. این همون فضای تاریکیه که Antimatter به دردناک ترین شکل ممکن بیان میکنه – دقیقا به دردناکی ترک کردن بهشت…
—
7 | Placebo – Sleeping With Ghosts
آلبوم Sleeping With Ghosts به جرات بهترین آلبوم پلاسیبو بوده و خواهد بود. آلبومی که نماد گروهه – امضای کاری گروهه – اوج نبوغ و خلاقیت برایان مولکو و تمام اون چیزیه که باید میبود.
—
8 | Riverside – Rapid Eye Movement
چندان ریورساید رو دنبال نمیکنم اما آلبوم Rapid Eye Movement از اون آلبوم های بی نظیره. چیزی که در وهله اول نظرم رو به خودش جلب میکنه فضای جنون آمیزیه که در تک تک تراک ها به اشکال مختلف خودش رو نشون میده. ریف های گیتار چنان ابهتی به کار میدن که راهی برای خلاصی از این دیوونه خونه برای شنونده وجود نداره . گفتم دیوونه خونه ؟ بله یک دیوونه خونه که آدم سالم رو روانی و یک روانی رو آرام میکنه. آلبومی که با پخش شدنش شما رو توی یک اتاق وحشت , اسیر جنون خودش میکنه !
———
9 | Archive – Controlling Crowds
آرکایو.. آرکایو.. آرکایو.. راستش رو بخواین آرکایو رو سخت بشه صرفا با کلام تشریح کرد. آلبوم Controlling Crowds یک آلبوم طولانی و مفهومیه. آرکایو در این آلبوم به نوعی از درد جامعه بشری و انسان امروزی میخونه. آهنگی چون Bullets قلبی رو نشونه میره که دیگه سنگ شده و در Chaos سعی میکنه یک درد قلب شکسته رو در ورای این خشونت , آرام کنه. این آلبوم از ابتدا تا انتها مثل یک سفر میمونه. که میشه در اون انواع احساسات رو تجربه کرد. احساساتی که تنها میشه با شنیدن شون تجربه کرد و نه با توضیحات من.
—-
10 | Starsailor – Love Is Here
گروهStarsailor رو با آلبوم Love Is Here شناختم که هرچند از نظر سبک کاری یک دنیا با آلبوم های بالایی تفاوت داره اما در سبک آلترناتیو یک آلبوم یکدسته. تم عاشقانه در آلبوم بیداد میکنه و آهنگ های آرام ممکنه آدم رو یاد سبک پاپ بندازه اما چیزی که ورای این ها قرار داره نغمه های قدرتمندیه که هرگز نمیشه به راحتی ازشون گذشت.
—-
ممنون و با تشکر از نویسندگان مهمان : امیر – سعید – بردیا – فرنوش – آریا و دیگر دوستان خوبی که نظر خودشون رو خیلی راحت بیان کردند و در تهیه لیست همکاری کردند.
Mahyar.Muse@Gmail.com
Mahyar
MUSE 